De Vlaamse Gids. Jaargang 44


Oud Japanse haikus Vertaling door Jef Last Bashô Bewogen zee... Tot Sado eiland strekt De melkweg in het water... Het oude vijvervlak... Een kikker springt. Plons!... En het is weer stil. Het bergpad langs: Een veld rode papaver En heel mijn hart herleeft. Zwaarmoedig roept de koekoek in het bos. De slanke iris luistert. Reeds viert men dodenfeest... Nog rijst de as omhoog Van de crematie...
[pagina 132]
't Is laatst kwartier... Drie late bloesems vielen. Brengt reeds de lénte sneeuw? Noch angst noch hoop Klinkt in het korte zingen van De ééndagskrekel. Wat vloog uit de neus Van het grote, bronzen Boeddhabeeld? Een zwaluw! Ryôkan Een inbreker! Maar ziet! De dief, die alles nam, liet mij de maneschijn. Taigi Geen steen voor de hond? Het wintermaanlicht Heeft de stenen bevroren! Issa Zeg mij toch, kindren, Die rode, rode maan, Wiens eigendom is zij? Kikaku De arme bedelaar draagt Hemel en aarde Als zomerkleding... Moritake Hoe nu? Vloog een bloesem terug naar haar tak Neen, Het was een vlinder! Sodo Het is reeds lentetijd En in mijn hut is niets en niets... Alles is er!...