De Vlaamse Gids. Jaargang 44

[p. 108]

Nog niet
door Willem Brandt

Gij kunt mij niet zien,
ik leef
in het achterwoestland van de maan.
Het oog in mijn hand gegroeid
schrijft tranen onzichtbare inkt.
Gij kunt mij niet kennen, gij niet.
Ik wandel op straat een bestaan:
dag mevrouw, dag mijnheer;
maar de maanbergen kijken mij aan
uren muren graniet.

Gij kunt mij niet zien,
ik u niet.
Het wordt voorjaar en volzomertijd,
maar het wintert geheim
op de maan.

Ziet,
nu neem ik mijn hoed voor u af;
druk mij de hand of ik schiet.
Doch mijn arm okselt holtegewijs
in het achterwoestland van nog niet.

Gij kunt mij niet zien,
ik leef
in het achterwoestland van de maan.
Maar morgen, ja morgen misschien
als de dag niet meer over zal gaan.