De Vlaamse Gids. Jaargang 40

Gedichten
door Pierre Kemp

Waarom kan een dode naast mij gaan
in een droom en niet spreken?
Waarom kan hij naast mij blijven staan
zonder het levensteken
van zijn mond, daar langs de Maas
aan de rand van onze stad?
G..... H......, wat is er toch voor waas
nu tussen ons? Verklaar mij dat!

Mijn vreugde voor de hele dag:
de vlinders worden niet moderner.
Zij roeien met antieke wiekenslag
in hun dessins citroen en appelsien
op zwart en wit als voor tienduizend jaar
en zuigen met 't gestreel der serpentine
van hun slurf de diepste kelken klaar.
Zij ruiken niet naar olie en benzine,
wel naar het zonnepoeder op het bloemenhaar.