De Vlaamse Gids. Jaargang 38

[p. 555]

Onvergetelijk
door Remco Campert

Op die ochtend
liepen veel dichters
door de darmen van de afgematte stad
met dwaze ogen
en kleren als natte vlaggen
dronken van brillen
en vrouwen als landelijke kerken
onvermoeibaar stappend
langs koperen agenten
verbaasde fietsers
en vroege harmonica-spelers
tot waar
boven de haven aan blauwe balken
de zon werd gemonteerd.

Met ogen van bladgoud
met open mond van geweldig voorjaar
staarde de lucht hen aan.
Klokken bonsden een ziekte in nun oor.
De wind wrong zich groen in hun handen
De straat ontblootte het bot van hun voet
De huizen van Hameln
gaven kinderen aan hen weg.

Op die ochtend
liepen de dichters
hun ribben mateloos zingend
hun lichaam van sofa's en steen
één groot hotel, hotel Terminus met open ramen
en water als wijn
in elke kamer een dier
methodisch denkend
aan mensen en manen.

[p. 556]

 

Onder plaveisel en asphalt

 

Weende de stad

 

zijn tranen van morgen en vergane mist

 

van rook en bloed

 

van lawaai en liefde en lucht

 

gloeiend van mensen.

 

Liepen op die ochtend

 

vroeger dan vogels later dan trams

 

door de stad de dichters

 

die leven maar eens

 

onvergetelijk en soms voorgoed

 

onder de donkere vleugels van de poëzie:

 

praters in veren, vliegers in dons

 

levend en vechtend

 

in woorden die ademen doen