De Vlaamse Gids. Jaargang 38

Het is zondagnacht
door Gabrielle Demedts

Waarom gaf ik mezelf geen kind?
O mijn vadertje, was het om uwentwil?
Was het om uwentwil, mijn broeders?
Ik géén kind!

Of was ik bang?

Bang dat zijn ogen - die bruin zouden zijn:
de kleur die ik zo teder en wisselend weet -
zich vullen zouden met begrip eenmaal,
tranengroot vullen met spot en spijt en pijn.
Die ogen, geërfd van u, koud van hoon voor mij!

O fluwelen kindje, o mijn grote zoon,
ik heb u niet gelaafd, ik heb u niet gezoend.
Het is zondagnacht, ik ben mezelve moe.

2 Mei 1954.