De Vlaamse Gids. Jaargang 35

Het landhuis

Hier in de stilte van dit land'lijk huis,
waar ik 't geluk zocht in de broze dingen,
heb ik getracht een rustig lied te zingen,
maar 'k ben hier evenmin als elders thuis.

Steeds ben ik eenzaam, eenzaam en alleen...
en 'k nodig vrienden uit en jonge vrouwen.
Afwezig echter blijkt het blind vertrouwen
en in de nacht gaan zij als vreemden heen.

Een laatste groet, een holle lach, een snik...
Nog hoor ik vrienden van mijn inkeer spreken,
doch later zal ik brusk het masker breken
en springt er vuur uit mijn verharde blik.

Dan, voortgejaagd, aanvaard ik wet noch rem
en vlucht ik hier vandaan om weer te zwerven...
Misschien zal ik een veilig landhuis erven
als men de klok luidt voor het requiem...

Remi BOECKAERT