De Vlaamse Gids. Jaargang 35



[pagina 201]
Wist gij... Wist gij voorheen hoe heerlijk Brabant is, wanneer April de zuivre heuvelbogen in 't prille licht legt voor de ontvangenis, dit ogenblik van eindeloos vermogen? De vier ivoren wolken drijven traag het noorden in, die gij zo scherp wilt scheiden, o gij speels kind, dat antwoordt met één vraag op duizend vragen, zonder te verbeiden het enige antwoord, dat het tijdloos lot voor u bewaarde, sinds gij van de molen- wal Brugge hebt ontdekt en zaagt hoe God de torens door de tijden voort laat dolen. Gelijk de lente dit gelouterd licht over de heuvlen legt, liggen uw handen licht in mijn handen. O! zij zijn het licht, dat eens des avonds wegtaande op de randen der rozenbladen in de paarse gaard - ik was een kind en leefde alleen op aarde - en nooit nadien heeft iemand mij verklaard, waarom mij God dit wonder openbaarde. Nu weet ik. Want er is een tijd vervuld, waaruit wij zelf het wonder moeten wekken: wij zullen rein, volkomen zonder schuld, elkanders naaktheid in vervoering dekken. Jan VERCAMMEN