De Vlaamse Gids. Jaargang 33

[p. 361]

Hinde en heiden

Onder de plooienval van mijn kleed
ben ik teder en bruin als een hinde
sprak zij, maar als de hel zo heet;
zoek maar of je mijn borsten kunt vinden
en pak ze beet,

want in de wildernis van de tijden
wordt eender leed soms een veilige tent,
waar, van alles en allen terzijde,
in mij het uur van de heiden
slaat, die jij bent.

- Als dat werkelijk zo is, riep ik uit,
word ik van jou, hinde, de jager
met mijn pijlen van bloed en huid
en wij beiden in grote vlagen
eeuwigheids buit!

Nergens was nacht ooit dieper
dan in die gonzende tent
waar hinde en heiden riepen,
maar geen ook dan die daar sliepen
zó bitter de ochtend ontwend.

Willem ENZINCK