De Vlaamse Gids. Jaargang 33

[p. 128]

Met pen en potlood

4.

In 1927 moesten de dichters, die voor de Prix Jean Moréas wensten in aanmerking te komen, ten gerieve van de negen juryleden negen exemplaren van hun werk irsturen. Onder de kunstrechters bevonden zich Henri de Régnier, Paul Fort, Souday en Valéry, André Fontainas, Ernest Raynaud, Alfred Poizat en een paar mindere goden uit de Parijse élite.

Aan een paar vrienden, een oude en een jonge, vroeg ik wat zij daarover dachten. De grijsaard meende, dat het sturen van een werk aan negen erkende ‘Meesters’ in elk geval winst betekende, zelfs al kreeg men de prijs niet.

De melkbaard redeneerde niet zo sereen en liet enigszins sluw de volgende woorden uit zijn lichtjes smalende mond rollen:

- Goedkoop en behendig middeltje om gratis een karrevracht dichtbundels te bekomen, vooral in tijden van poëtische hoogconjunctuur...

Mijn jonge, slimme vriend, we zullen die betere tijden met wijsheid en geduld zoetjes afwachten...

5.

Men weet dat de meeste interviews door de ondervraagden zélf in elkaar worden gestoken. Toch zijn er uitzonderingen, zelfs vele! Tot de beroemdste blijven nog altijd de vraaggesprekken behoren van Frédéric Lefèvre: ‘Une heure avec...’ Een bewijs dat Frédéric Lefèvre zich niet uitsluitend met de pluimen van de anderen tooide, ligt in het feit dat een van zijn ondervraagden, Jacques Boulenger, niet tevreden scheen over het resultaat van hun gemeenschappelijk ‘uur’ en als antwoord een tweede interview de wereld instuurde: ‘Entretien avec Frédéric Lefèvre’. Hij keerde de rollen om.

Verre van het gezag van de journalist Lefèvre daarmee te ondermijnen, bewees Boulenger's reactie dat Lefèvre op onafhankelijke wijze zijn taak als voorlichter opvatte. Een interview moet inderdaad de juiste weerspiegeling zijn van een werkelijk gevoerd gesprek en niet een of andere, al te listig gecamoufleerde vorm van zelfverheerlijking.

6.

Ik las, met een hart van zeven jaar, Annie Winkler's ‘Daantje Branie’ (Uitg. J.M. Meulenhoff, A'dam), met een hart van twee maal zeven, P.H. Henderickx' ‘Nieuwe Electriciteitsboek voor Jongens’ (Uitg. Het Kompas, Antwerpen), met een van drie maal zeven, F. van Baarle's ‘Hormonen, Lichaam en Geest’ (zelfde uitgeverij), met een van vier maal zeven, H.W.F. Stellwag's ‘Moeilijkheden bij de Opvoeding’ (Uitg. Wereldbibliotheek, A'dam); en een van vijf maal zeven, J.C.M. Verschure's ‘Patiënt of Proefkonijn’ (Moussault's Uitg., A'dam).

Dan heb ik mijn hart wat rust gegund. - Js.