De Vlaamsche Gids. Jaargang 30

[p. 750]

Het geld heeft den maannacht vermoord

Ik ben slechts een stille stem
In het oorbeeld van duizend geluiden;
Ik ben slechts een wolk die de wind verjaagt,
Naar onzekere, zonleêge ruimten.

Ik ben slechts het magere land
Waar de Heer zijn zaad over werpt
En de distels naast 't koren opschieten,
En de leeuwrik zijn zang verwerpt.

Ik ben slechts een jong gerucht
In het herfstlijk verdorde hout.
Mijn mond en mijn hart zijn koud
Mijn geest moet nu zingen om goud...

Ik ben slechts een stille stem
En wordt door niet velen gehoord;
Mijn zang glijdt verloren langs klaterenden stroom
Het geld heeft den maannacht vermoord.

Arthur-Kamiel ROTTIERS