Boekbeschouwing
Werner Richter. - Ludwig II, König von Bayern. Eugen Rentsch, Erlenbach-Zürich; 410 blz.; ing. Zw. fr. 8,50; geb. Zw. fr. 11; 8 platen.
Dit boeiende boek verhaalt streng historisch de biografie van den ongelukkigen Beierschen koning, die regeerde van 1864 tot 1886, zich weinig bekommerend om de staatszaken, liefst afgezonderd levend om zich aan de kunst, vooral die van Wagner, over te geven. Na het verbreken van zijn verloving met de Beiersche hertogin Sophie vergrootte zijn menschenschuwheid nog veel meer (1867). In 1870 stond hij naast Pruisen tegen Frankrijk, maar trachtte zijn souvereiniteit zooveel mogelijk te redden. Tijdens den Kulturkampf toonde hij zich beslist liberaal. Allengs verduisterde zijn geest, zoodat hij in 1886 krankzinnig verklaard werd en op den troon vervangen door zijn oom Luitpold. Den 13n Juni van dit jaar verdronk hij zich in het Starnberger Meer. Drie jaar vroeger was Wagner heengegaan, wiens zelfmoord in 1864 door Lodewijk II verhinderd was geworden, toen deze hem naar München geroepen had om hem in staat te stellen zijn muzikale hervormingsplannen ten uitvoer te brengen. Richter's held zal steeds, evenzeer als de figuur van keizerin Charlotte van Mexico, de diepste deelneming opwekken, zonder dat men hem daarom sentimenteel oncritisch dient te verheerlijken of hem wegens partijpolitieke redenen tracht te veroordeelen. In dit werk is alle legende, kletspraat, smaad en Byzantinisme verzwonden.