De Vlaamsche Gids. Jaargang 26

[p. 560]

[Twee gedichten]

Het donker Water

Het donker water riep en hij ging heen.
Hel scheen de zon en brandde groen en bloemen;
hij zag dat alles niet: hij vloekte alleen
dat God hem maar van nu af moest verdoemen.

Hij trok z'n jas uit aan den wijden plas
waar hij zich in de lisschen had verstoken:
'n brandend heimwee dat niet meer genas
had allen levensmoed in hem gebroken.

Er kwam 'n eenzaam en verlaten kind
langsheen gedwaald met hunkerende oogen:
dat niemand deze warme jeugd bemint,
had diep hem in het kloppend bloed bewogen.

Glimlachend troostte hij en vroeg haar naam;
hij sloot haar krachtig in z'n sidderende armen.
De handen in elkaar zwierven zij saam
terug door 't leven om een laatst erbarmen.

[p. 561]

De Droom en het Leven

Hij zag zich op een eiland in de zee
te midden jonge vrouwen die hem kusten
en onder palmen in de avondvree
allen te zamen met hem gingen rusten...

Nu moet hij in 'n groenselwinkel braaf
de babbelwijven hun ajuin bestellen
en mag dan 's avonds als 'n trouwe slaaf
z'n dikke afgesloofde vrouw omknellen.

LODE QUASTERS.