De Vlaamsche Gids. Jaargang 23

[p. 555]

Drie Gedichten

I.

God is Degeen die Is, het eeuwig Leven
dat was en is en immer wezen zal,
Beginsel - Einddoel - Adem van het leven
dat groeit en bloeit in 't eindeloos Heelal -
onmeetlijk in den Tijd - die geenen Tijd kan wezen
voor Hem - die Ruimte en Tijd in zich bevat -
Getalloos - Onbegrensd en Enkel Wezen -
Hij - de Ongeboren die geen oorsprong had....
Wie kan Hem noemen bij zijn waren Naam?
't Onmeetbre in 't Beperkte vatten saâm
van onze Nietigheid - terwijl wij staren
naar zonnestelsels, die langs 's hemels baan
met staart en nevelstarren vlammend varen
en eeuwig rond hun Roerloos Midden gaan?

Wie zal 't Geheim der Dingen Hem ontstelen?

O menschjes, laat ons met onz' popjes spelen....

[p. 556]

II.

Ik heb steeds belangloos gegeven

den menschen, den schat mijner ziel -

mijn droomen - waar zijn zij gebleven?

totdat ik in armoe verviel...

Ik hoor mijne ziele nu stenen,

de vleugels gevouwen en toe;

is alles, is alles verdwenen?

Wat ben ik toch eenzaam en moe ....

III.

Van op een heuvel

beschouw ik het meer;

soms glinstert een golf;

schuim beperelt het strand....

zóó, in de diepten der ziel,

blinken als sterren

verholene schatten....

Albertstad, 12 Oogst 1934.

A. DE GEEST.