De Vlaamsche Gids. Jaargang 20



[pagina 329]
Ik spin Ik spin in het dauwelend, schemerend uur, een liedje vol weemoed, een liedje vol droomen... Mijn hart is het wieltje dat nokkende neurt... Van al mijn illusies zijn draden gekomen. Ik spinne mijn lied in den komenden nacht!... Zoo zacht wordt een droom bij het lamplicht geboren... Ik zong... en ik spon... er zoo menigen keer... Een dradeken brak... en het lied ging verloren... Ik spinne mijn lied in den slapenden nacht! - ‘Wat draait ge mijn wieltje, zoo treurig... en bange?...’ - ‘Ik ben zoo bevreesd dat mijn draadje weer knakt... Ik voel het zoo broos... en zoo machteloos hangen...’ 13/10/31. JULIA TULKENS.