De Vlaamsche Gids. Jaargang 19

[p. 90]

Kinderboeken

Aan de pas verschenen kinderboeken kon een heele rubriek gewijd worden, vooral dan met het oog op de komende Sinterklaas- en Kerstmisperiode. Maar de ruimte voor uitvoerige behandeling ontbreekt; vandaar alleen volgende opsomming, met tusschenbei een woordje kommentaar.

Van de Russische prentenboeken (‘Servire’, Den Haag) verscheen de tweede reeks, bestaande uit ‘Volksrijmpjes’, ‘De reis door Rusland’, ‘Ben ik 't nou of ben ik 't niet’, weer even openbarend als kleinkinderlijke teeken- en kleurkunst als levend en geestig om hun inhoud.

Hugh Lofting brengt ons De geschiedenis van juffrouw Tubbs, een zéér kort verhaaltje van 't oude vrouwtje en de drie beesten die haar uit den nood helpen, met guitige aquarelletjes van den schrijver er bij, en Het Circus van Doctor Dolittle, een vervolg van de vroeger ingezette en door ons bewonderde ‘Dolittle’-reeks. Waar de man het haalt, om u met pen en teekening de onmogelijkste avonturen evenwichtig op te disschen, zoodat ge steeds glimlachend er aan gelooven moet, is een raadsel dat ge alleen oplost aan de hand van Lofting's eenigen humor. We denken b.v. aan de ‘dwaze’ landreis van den zeehond! Nu, léés die Circus-historie maar, of liever, koop ze!... De uitgeversfirma Nijgh en Van Ditmar besteedde er trouwens haar beste inkleeding aan.

Van vervolgverhalen gesproken: de Duitsche schrijfster Josephine Siebe schijnt een reuzensucces met haar serie ‘Harlekijntjes’ te beleven, zoodat die steeds maar wordt voortgezet... en vertaald. In ónze taal kregen we nu al: Harlekijntje op reis, Harlekijntje op Kasteel Hemelhoog, Harlekijntje in de stad... en het overige zal wel volgen (Holkema en Warendorf, Amsterdam). Maar, eerlijk gezegd, wij die Collodi's ‘Pinokkio’ gelezen hebben we genoten de historie van dit harlekijntje maar half: we vonden ze veel te lang, te rommelig, te vermoeiend, om zoo maar dadelijk naar de volgende deelen te verlangen.

Verhalen, die zonder groot lawaai binnenkwamen, zijn: Rie door Maren Koster, Wilde Kees door Truus Eygenhuysen, De dolle avonturen van Waaghalsje door Jeannette Koning-Coeterier en Het vonkende vuur door Cor Bruijn (alle uitgegeven door Van

[p. 91]

Goor, Gouda). De konijntjesavonturen van mevr. Koning vonden we interessant voor de kleintjes; het huiselijk verhaal van Cor Bruijn stemmig en boeiend voor de ouderen. De naam van dezen schrijver herinnert ons aan zijn mooie verhalen van den jongen zwerver ‘Keteltje in de lorzie’, ‘Keteltje in het veerhuis’, waarbij zich thans, tot slot, Keteltje's thuisvaart aansluit (zelfde firma).

‘De wereldreis van Bulletje en Boonestaak’ kent zoowat een ieder; het is dus nauwelijks iets nieuws, te melden dat er wéér een deeltje, Ouwe Hein's wonderbare reis, verschenen is (‘De Arbeiderspers’, Amsterdam). Te gek om los te loopen, zeggen velen; en toch houden we hiervan, omdat De Jong, de schrijver, en Van Raemdonck, de teekenaar, hun onmogelijke historietjes zonder eenige pretentie weten aan te bieden. O ja, ze werden al heel wat nagevolgd. maar zij blijven de dwaasten en de geestigsten.

Van William Long verscheen, in de mooie Nederlandsche uitgave, het zestiende deel: Hoe de dieren spreken (Brusse, Rotterdam), weer even beeldig geïllustreerd als zijn voorgangers en vast even leerrijk als inhoud, voor de oudere jongens. Long's werken volledig te bezitten is een rijkdom voor elke school en elk huisgezin, - zoo degelijk vertellend en wetenschappelijk betrouwbaar zijn ze.

Van C.G. Schillings bereikte ons Met flitslicht en buks (Van Loghum Slaterus, Arnhem), een rijk van foto's voorziene studie over de wildernis en de dierenwereld van equatoriaal Oost-Afrika; een studie, maar tevens, op zeer vele plaatsen, een boeiende brok lektuur voor 14jarigen en ouderen.

Tot slot noemen we een werk van mevrouw Nienke van Hichtum, - tot slot, maar niet minder tot waardeering van en bewondering voor deze bejaarde Nederlandsche schrijfster. Kek de Eskimo (Kluitman, Alkmaar), een bewerking naar het Engelsch van mevr. De Waal-Irving, verhaalt tien avonturen van één eskimo in de poolstreek, waar reeds vroeger ‘Kudlago’, ‘Sip-Su’ en ‘Kajakmannen’ speelden; en de schrijfster heeft er ook weer haar beste pen aan besteed, ten gerieve der 12-14jarige lezers.

H. VAN TICHELEN.

* * *

Bij gelegenheid zullen wij een woordje zeggen over eenige prentenboeken (uitgaven Gerhard Stalling, Oldenburg i. O.): Knabbermäuschen, Das arme Mariechen, Vom Himmel der Tiere en Die empörten Spielsachen, alsook over eenige verhalen: Das Wunderauto, Wills Reise unter Wasser, Wie macht man das nur? en Die neue Märchentruhe, alle geïllustreerd (zelfde uitgever) en Berni lernt Menschen kennen (Georg Westermann. Braunschweig).