De Vlaamsche Gids. Jaargang 8

[p. 258]

[Verzen]

Liedje.

'k Wil bij uw herdenken toeven
in den blijgeklaarden nacht,
waar het lichten van uw oogen
zonneschoon mij tegenlacht.

Want ik weet hoe gij mijn liefde
door uw zoetste droomen voert,
en tot trachten van begrijpen
uwe stille ziel ontroert.

'k Wil mijn handen zeegnend leggen
op uw heilverbeidend hoofd
en uw zilvren traantjes stillen
met een kus, voorgóed beloofd.

Gij, die mijn droef huis kwaamt deelen
en der jaren kou verwon',
door uw goedheid zacht verwezen
naar den lichten horizon,

'k wil bij uw herdenken toeven
in den blijgeklaarden nacht,
waar de vreugde van uw oogen
zonnediep mij tegenlacht.

[p. 259]

Aan Moeder.

Wanneer ik bij de avondlamp
van onverklaarde dingen droom
en in mijn ziel de felle kamp
van smartzware gedachten loom

verglijdt in duurgewonnen vrêe
van eindelijk gevonden lied;
en op de late urenzee
het spookschip van mijn onrust vliedt;

dan denk ik, moeder, vaak aan u
en roep ik zachtjes 't zoete woord
van uwen naam u minnend toe; -
daar gij niet slaapt en mij wel hoort.

Dan weet ik mij in uw stil huis,
waar alle vreugd en leed verging,
zoo rijk verzorgd en veilig thuis
dat steeds in mijn herinnering

de troostenrijke zegening
van uwe goedheid zal bestaan.
Dan breekt mijn hart in dankzegging
en uit mijn oogen welt een traan.

A.W. Grauls.