Biografie Wim Hazeu (1940)
programmamaker/hoofd drama, kunst en jeugdzaken/uitgever/schrijver
De onderstaande biografie is een selectie (met de nadruk op de literaire activiteiten) uit de tekst zoals die te vinden is op het internet (versie maart 2004).
(adres:http://www.beeldengeluid.nl/template_subnav.jsp?navname=biografieen_h&category=collectie_informatie→tid=28175)
Biografie
Willem Hazeu wordt geboren in Delft op 28 april 1940 in een Nederlands Hervormd gezin. Zijn vader is boekhouder. Na zijn middelbare schooltijd en studie Nederlands aan de Haagse School voor Taal- en Letterkunde brengt hij zijn militaire diensttijd door bij de Contra Inlichtingen Dienst. Hij is redacteur van het literair tijdschrift Kentering en letterkundig medewerker van de Delftsche Courant en de Haagsche Courant. In Delft was hij ook organist en speelde in bijna alle grote en kleine kerken, van Nieuwe en Oude Kerk tot Waalse Kerk. Hij schrijft vier dichtbundels, vier romans, vier biografieën, en ook ‘Wat niet mocht, censuur in Nederland, na 1960’ en ‘Het literaire Pseudoniemenboek’. Hazeu heeft vier kinderen, van wie twee uit zijn eerste huwelijk. Hij is getrouwd met de schrijfster Thera Coppens en woont in Baarn.
Omroeploopbaan
1965-1971
Hij begint zijn loopbaan bij de NCRV radio in de nieuwe functie van chef literaire uitzendingen en hoorspelen. Op 30 april 1966 lanceert hij de rubriek ‘Literama’, een veertiendaagse radiokrant over boeken en schrijvers. De rubriek zal decennialang blijven bestaan. (-) Literaire documentaires groepeerde hij in het wekelijkse programma ‘Voorrang’ (m.m.v. onder anderen Otto Dijk, Hans Andreus, H.C. Brandt Corstius) en dichters konden hun creatieve proces uitleggen in het programma ‘Visioen en visie’.
Zelf schrijft Hazeu het hoorspel ‘Sneeuw in de Karpaten’. Hij zet zich in om het hoorspel tot een - het boek gelijkwaardig - literair medium te maken en stimuleert jonge schrijvers als Peter van Gestel, André Kuyten, Gerrit Pleiter hoorspelen te schrijven. In 1968 levert dat maar liefst 21 hoorspelpremières op. In 1969 debuteren bij de NCRV Ton van Reen met ‘Meneer Abraham’, Wim Ramaker die in 1972 zijn opvolger zal worden, met ‘Waterbloemen’ en Ankie Peypers met ‘Een kerstmis’. Wie de literaire programma's van de NCRV in deze jaren volgt, krijgt een goed beeld van de huidige stand van literaire zaken in Nederland.
1972-1977
Hij wordt hoofd-tv van de afdeling Drama, kunst en jeugdzaken en rondt een aantal projecten van zijn verongelukte voorganger David Koning met succes af. Voorbeelden zijn de tv-feuilletons ‘De kleine waarheid’ en ‘Boerin in Frankrijk’. Onder supervisie van Hazeu komen vervolgens veelbekeken tv-feuilletons als ‘Bartje’ (start Kerst 1973) en ‘Sil de strandjutter’ (najaar 1976, 5 miljoen kijkers) tot stand. (-)
Hazeus literaire betrokkenheid wordt kenbaar in tal van dichtersportretten, van onder anderen Maurits Mok, H.H. ter Balkt, Hans Andreus, Jozef Eykmans, Gabriel Smit en Jos Vandeloo. Voorts in de bewerking tot televisiedrama van boeken als ‘De koperen tuin’ van Simon Vestdijk (1975), ‘Wierook en tranen’ van Ward Ruyslink en ‘Klaaglied om Agnes’ van Marnix Gijsen, en in de door Judith Bosch en Hazeu zelf gepresenteerde boekenrubriek ‘Open boek’ (1976).
Als Joop Doderer in 1975 niet langer Swiebertje in de gelijknamige, populaire jeugdserie wil spelen, haalt Hazeu de geestelijke vader van deze zwerver, John Uit den Bogaard, over om een andere jeugdtelevisieheld te creëren: ‘Pommetje Horlepiep’ (1976). Doderer komt in de serie ‘Professor Vreemdeling’ (1977) terug in een nieuwe jeugdserie. Hazeu brengt twee vooroorlogse kinderboeken tot nieuw televisieleven. Van ‘In de Soete Suikerbol’ geschreven door de in protestants-christelijk Nederland beroemde jeugdboekenschrijver W.G. van de Hulst laat hij een door diens zoon W.G. van de Hulst jr., overigens ook de boeken van zijn vader illustreerde, een getekende televisiestrip maken (1973). A.D. Hildebrands onsterfelijke ‘Bolke de Beer’ krijgt een poppenuitvoering door de makers van De Fabeltjeskrant (1976). Hazeu schrijft televisiekritieken voor het literaire maandblad ‘De Gids’ (1972-1975). Voor Maatstaf schrijft hij een serie over plagiaat in de Nederlandse literatuur. (-)
1978- heden
Hazeu wordt drie jaar uitgever bij Elsevier en daarna is hij, tot 2002, in dienst als uitgever en directeur bij de Bosch & Keuning groep (Ambo, Fontein, De Prom). Thans is hij schrijver.
Prijzen en onderscheidingen
| - | Hilversumse Cultuurprijs (1966). |
| - | Biografieprijs van de Dordtse Academie voor de Slauerhoffbiografie (1995). |
Versie, maart 2004
Werk van Wim Hazeu:
Wim Hazeu heeft een oeuvre van dichtbundels, biografiën en romans op zijn naam.
Hij publiceerde, in samenwerking met Vrij Nederland, biografische schetsen van Eduard Veterman, Bertus Aafjes en A. Marja, als prelude op zijn drie grote biografieën:
| - | Gerrit Achterberg. Een biografie (1988) |
| - | Slauerhoff. Een biografie (1995) |
| - | M.C. Escher. Een biografie (1998) |
Auteursrechtelijk beschermd
