Dankwoord Ina Dammanprijswinnaar
Andreas Vonder
Geachte dames en heren in Harlingen,
Op de eerste plaats dank ik God op mijn blote knieën dat de uitreiking van de Ina Dammanprijs 2004 plaats vind in een kerk en niet bij RTL Boulevard zoals de AKO literatuurprijs.
Toen ik twee weken geleden door de heer Kleinrensink gebeld werd met de mededeling dat ik de Ina Dammanprijs 2004 gewonnen had, zat ik niet in een taxi ergens in Bolivia, maar stond ik een theedoek te strijken in Amsterdam Noord. Waarmee ik maar wil aangeven hoe onverwachts de prijs kwam. Dit is mijn eerste prijs - OOIT
Ik heb in het verleden wel meegedaan aan de Staatsloterij, de EO kinderkrant, en wel eens een slagzin verzonnen voor de Blokker, maar zoals gezegd - nooit wat gewonnen. Daar komt nu verandering in.
Met de Ina Dammanprijs 2004 treed ik toe tot de orde van winnaars. Uiteraard zet zo'n prijs je hele wereld op zijn kop. Gewoon boodschappen doen bij de Dirk van de Broek is er na deze uitreiking niet meer bij. Ik overweeg mijn werk als redacteur bij Literair Nederland neer te leggen. Ik heb zelfs een schouw laten plaatsen waar ik het unieke bronzen beeldje van Ina Damman op kwijt kan.
Vanaf deze plek wil ik dan ook de jury, de heer Beekman, Comité 1945 en in het bijzonder de heer Kleinrensink danken en hoop in de toekomst nog veel onverwachte prijzen in ontvangst te mogen nemen.
Dank u wel.
Auteursrechtelijk beschermd