Vestdijkkroniek. Jaargang 1978

[p. 55]

Onze auteurs

D. Vriesman, 6614 Brissago-Gadero, Zwitserland, geb. 1913, studeerde economie in Amsterdam. Schreef vroeger werk onder pseudoniem D. Opsomer.

In het essay ‘Was het allemaal wel zo vriendschappelijk?’ wordt de vraag aan de orde gesteld of de instelling van Ter Braak en Du Perron niet fundamenteel contrasteerde met die van Vestdijk. Of het gezichtsveld van Vestdijk als waarnemer van de werkelijkheid niet noodzakelijkerwijs ruimer was dan die van Ter Braak en Du Perron, die als verdedigers van de Westerse cultuur in een noodsituatie doelgericht waren en daardoor tot simplificeren werden gedwongen.

P. Barendregt, Julianaplantsoen 299, Diemen, studeerde Nederlands, thans werkzaam bij de U.B. V.U. Amsterdam.

In ‘De dichter als barok’ wordt een gedicht van Vestdijk (De Dichter) geplaatst in het licht van zijn esthetische opvattingen zoals die worden uitgewerkt in Prolegomena ener Aesthetiek en Rilke als Barokkunstenaar, - de vorm¹ - vorm² terminologie. Daarbij komt ook Vestdijks Rilke-waardering, zoals die in dat gedicht tot uiting komt, kort ter sprake.

Centraal staat de spanning tussen kunst en ongevormde werkelijkheid, ordening en chaos.

W.M. Schouten, Frederikslaan 5, Apeldoorn, geb. 1947, onderwijzeres aan een LOM-school.

De erotische gedachtenwereld van Anton Wachter, een commentaar en een pleidooi is een reactie op het artikel van F.W. Botzen over het kledingfetischistische aspect van Anton Wachter's liefdeleven. Anton zegt zelf: ‘... het is verklaarbaar uit mijn jeugd.’ De auteur houdt een pleidooi voor de zelfkennis van Anton Wachter.

[p. 56]

Drs. J. Zuidgeest, Weddehoenlaan 15, Goor, geb. 1939, neerlandicus, docent aan de Haaksbergse Scholengemeenschap en aan de Gelderse Leergangen.

In ‘Werkelijkheid contra Fictie’ reageert de auteur op het artikel van Bulhof in de Vestdijkkroniek nr. 21, dat Zuidgeests principiële bezwaren tegen Bulhofs benadering van de roman Else Böhler, Duits dienstmeisje niet heeft kunnen wegnemen. Eens te meer blijkt, dat deze de roman niet los kan zien van wat in feite slechts onbeduidende familie-anekdoten zijn, irrelevant voor de interpretatie en de waardering van de roman. Waar B. uitspraken doet over de (structuur van de) roman in kwestie, wordt duidelijk hoe zeer de overigens zeer summiere kennis van de ‘werkelijkheid’ achter de roman hem dwars blijft zitten.

Marianne van Dalfsen, Prinsesseweg 37, Groningen, geb. 1957, studeert sinds september '76 Slavische Talen aan de Universiteit van Groningen.

Schering en Inslag beoogt een aanzet te geven tot een studie van de bundelstructuur der ‘Grieksche Sonnetten’ en tracht aan te tonen dat de bouw aan een tot in details uitgewerkt weefselpatroon beantwoordt.

Voorzover op die details wordt ingegaan, zijn de conclusies daaromtrent van secundair belang. Hoofdzaak is de grote lijn van het betoog.