zijn, zodat ook het ‘lekenpubliek’ daar niet al teveel moeite mee heeft.
Een redaktie is altijd in grote mate afhankelijk van wat er aan kopy wordt ingezonden. Misschien is het inderdaad zo dat de mensen van het ‘vak’ zich meer geroepen voelen artikelen over Vestdijk te schrijven dan de modale lezer. Door toevoeging van het rubriekje ‘onze auteurs’ wordt in de jaargang 1976 het auteursbestand nader toegelicht. Een uitnodiging aan lezers, die hun leeservaringen op papier willen zetten of menen een belangwekkende visie op het werk van Vestdijk te hebben, een artikel voor de Vestdijkkroniek te schrijven, is hier op zijn plaats.
Moet de redaktie nu uit enkele lezersreakties konkluderen dat de wetenschappelijke bijdragen de voor een breder publiek toegankelijke artikelen overheersen? Dat bovendien deze wetenschappelijke stukken uitsluitend door de vakbroeders te begrijpen zijn?
Een tijdschrift dat zich richt op één schrijver selekteert bij voorbaat al veel uit. Als dit blad zich bovendien zou richten op één benaderingswijze van het werk van die schrijver, zou het in zeer korte tijd ten dode zijn opgeschreven. Uit het feit dat de Vestdijkkroniek zich inmiddels al vier jaar in leven heeft weten te houden, mogen we niet alleen konkluderen dat het in een behoefte voorziet, maar dat ook volgens de pluriforme uitgangspunten doet en daarmee in vier jaargangen heeft bewezen, dat de toegepaste redaktieformule kans van slagen heeft. De veelzijdige benaderingswijze van het veelzijdige werk van de schrijver staat steeds garant voor een gevarieerde inhoud van de afleveringen. Waar het de wetenschappelijke benadering betreft, laat zich echter de vraag stellen in hoeverre de popularisering van de vaak moeilijke artikelen wordt toegepast en of deze tendens verder kan en moet worden doorgezet.
De Vestdijkkroniek wil geen spreekbuis zijn voor uitsluitend wetenschappelijke richtingen of stromingen, een tijdschrift dat alleen nog te genieten is voor een esoterisch genootschap van vakmensen. Daarentegen wil zij ook niet terugvallen op het peil van een willekeurig verenigingsblaadje. Als orgaan van de Vestdijkkring wil zij primair een tijdschrift zijn voor de leden, in hun differente samenstelling, en openstaan voor iedere bijdrage van zeker niveau. Onder de literaire tijdschriften neemt de Vestdijkkroniek een bijzondere plaats in doordat het als verenigingsorgaan een demokratische redaktiestruktuur heeft en zich als zodanig volledig kan afstemmen op de wensen van de leden. De redaktie wil van deze demokratische beleidsvorm graag gebruik maken door haar lezers te verzoeken op dit redaktionele artikeltje te reageren. Wij zullen het op hoge prijs stellen uw mening over de Vestdijkkroniek te vernemen. U kunt uw korrespondentie richten aan het redaktiesekretariaat, Postbus 2 te Renkum.
De redaktie