Verzameling van oude en nieuwe gezangen voor alle hoogtyden des jaars

XXXI.
Navolging van den Lofzang, Vexilla Regis.

Langzaam.

Des Konings Standaard komt uit 't duister;
't Geheim des Kruizes glimt met lui- ster:

[p. 65]

Waar op het le- ven voor ons stiert,
En 't le- ven door zyn' dood ver- wierf.

2.

De punt der speer kwam, om de zonden
Des menschdoms, zyne Zy' doorwonden:

Waar uit het Water sprong en 't Bloed,

Ter zuivering van ons gemoed.

3.

't Is nu volbragt, dat, lang te vooren,
Ons Davids harplied had doen hooren:

God heeft, (zoo als hy 't had voorzegd)

Op 't hout geheerscht; de zaak beslecht.

4.

ô Boom, vol glans en heerlykheden,
Bespreid met 's Konings purpren kleeden,

Beschikt om 't Ligchaam van het Lam

Van God te draagen aan uw' stam!

5.

Welzaalge schaal! aan welker armen,
De Borg hing, die zich wil ontfarmen,

Dat 's waerelds prys werd afbetaald,

De prooi der helle weggehaald.

6.

ô Kruishout! bron van ons verblyden,
U groeten we, in deez' tyd van 't lyden.

Geef, Heer, den vroomen meer genaê,

Den zondaar van zyn schuld ontslaa.

[p. 66]

 

7.

 

ô Bron des heils, Drieëenig Wezen!

 

Word steeds van aller geest gepreezen:

 

Wien gy door't Kruis de zege geeft,

 

Maak, dat hy ook zyn loon eens heeft.