Verzameling van gezelschaps-liederen

N^o. 112. Als de Nacht in stille rust.

Als de nacht in stille rust,

Den moeden schenkt belooning,

IJl ik, van vreugd mij naauw bewust,

Naar mijn meisjes woning.

Ik wensch haar dan te middernacht,

Een' gerusten en goeden nacht.

Wenn die Nacht im stille Ruh,

Schon die Müden lohnet,

Eil ich auf das Huttchen zu,

Wo mein Mädchen wohnet;

Wünsch ihr noch um Mitternacht,

Eine lanfte gute Nacht.

[p. 102]

 

Slaap, geliefde, ongestoord;

 

Vrij van angst of zorgen,

 

Dure uw slaap gerustlijk voort,

 

Tot den andren morgen;

 

In mijn' droom, geloof mij veij,

 

Is mij steeds uw beeldt'nis bij.

 

 

 

Als ik aan den hemelboog,

 

't Sterrenheer zie pronken,

 

En ik dan mijn meisjes oog,

 

Liefdevol zie lonken,

 

En een kusje nog geplunkt,

 

Hart en mond en ziel verrukt.

 

 

 

O! dan ga ik vrolijk heen,

 

En keer naar mijn woning,

 

Vergenoegd en weltevreên,

 

Rijker dan een koning,

 

Zijne schatten, aanzien, magt,

 

Ruilde ik niet voor dezen nacht.

 

Flüstern Liebchen sohlafe wohl,

 

Ferne jeden Kummer,

 

Denn mein Herz ist liebevoll,

 

Selbst in tiefstem slummer;

 

Oft im Träume glaube mir,

 

Schwör ich ew'ge Liebe dir.

 

 

 

Wenn die Sterne grosz und klein,

 

Schon am Himmel stehen,

 

Ich des Mädchens Augelein,

 

Kaum im Schlummer sehe,

 

Und ein Küschen noch zuletzt,

 

Herz und Seel und Mund ergotzt.

 

 

 

O. dann schlaf ich ruhig ein,

 

Freue mich nicht wenig,

 

Bin vergnügt und kann's auch seyn,

 

Mehr als unser Kónig,

 

Seine Schätse, seine Macht.

 

Nehm ich nicht um solche Nacht.