Verzameling van gezelschaps-liederen

N^o. 108. Het Metalen Kruis.

Wat prijkt op de borst van oud Hollands soldaat,
Wiens boezem voor Koning en Vaderland slaat,
Met vrolijke glanzen verheven en stout,
Als gloênde robijnen, als flonkerend goud?
't Is eerloon der dappren verworven door 't staal,
Het zinbeeld van glorie, het kruis van metaal. bis.

Tien maanden was Holland de Belgen ten hoon,
Tien dagen vernielden voor eeuwig hun kroon.
Met God en Oranje gegrift op het zwaard,
Betoonde de Leeuw zich het voorgeslacht waard,
En won hij in 't kampen bij 't flonkren van 't staal,
Voor Hasselt en Leuven het kruis van metaal bis.
Bloost Belgen, het erts van uw moordend kanon,
Versiert onze borst als een heldere zon;
Uw Koning vlood angstig langs heuvlen en bosch;
Onze Erfprins verloor op het slagveld zijn ros;
Hij tartte der Belgen musketvuur en staal;
Hij won zich het eerste het kruis van metaal. bis

Bloost Belgen, schoon sterker dan wij in getal,
Ontweekt gij het veld en zocht hulp bij den Gal;
Wij vreesden voor onheil noch wisselend lot;
Maar zochten en vonden steeds bijstand bij God;
En voor ge u beschut zaagt door 't Gallische staal,
Verwierven wij juichend het kruis van metaal. bis.

[p. 99]

 

Praal, teeken van roem, op de borst van den held!

 

Beziel hem, waar 't de eer van 't Vaderland geldt!

 

En dekt eens de lijksteen zijn rustend gebeent,

 

O zeg dan den zoon die zijn vader beweent:

 

De glorie van Holland, verworven door 't staal,

 

Is duurzaam en rein als het kruis van metaal. bis.