Verzameling van gezelschaps-liederen

N^o. 93. Zefir en Chloris.

Lag het koeltje sluimrend neêr,

Bij don gloed der middagstralen,

't Avondlied der nachtegalen,

Wekt den slaper weêr.

Vrolijk wiegt zich de elzenkruin;

Zilvren glinster tooit de abeelen,

Als zijn donzen wiekjes spelen

Boren 't scheemrig duin.

O hoe geurt het van rondom;

Waar zijn vlugt in 't bosch blijft hangen,

Chloris lokt met zoet verlangen

Haren bruidegom.

Zie, daar zweeft hij 't loover uit!

Door de struiken afgezegen,

Plengt hij dartlend bloesemregen,

In den schoot der bruid.

A.C.W. Starinch van den Wildenboren.