Verzameling van gezelschaps-liederen

[p. 30]

N^o. 29. Het Heldengraf.

Hij ruste zacht in 's aardrijks schoot,

De held met roem gestorven,

Hij heeft de vrijheid door zijn dood,

Voor 't Vaderland verworven,

Wij strooijen bloemen op zijn graf,
En wisschen onze tranen af.
Hij ruste zacht in 's aardrijks schoot } bis

De held met roem gestorven. } bis

Wat praal behoeft het grafgesteent'?

De rustplaats van de braven,

De tranen die de menschheid weent,

Zijn 't sieraad van de graven;

De dwaas, die niemand mint, alleen,
Bouwt zich, schoon onverdiend, tropheen!
Wat praal behoeft het grafgesteent'? } bis.

De rustplaats van de braven. } bis.

Maar 't graf dat Neêrlands helden dekt,

Mag vrij met luister pralen,

De roem die holden grootheid wekt,

Doet nieuwen roem behalen,

Wie voelt den moed der strijders niet,
Als hij de Ruiters grafplaats ziet,
Ja 't graf dat Neêrlands helden dekt, } bis

Mag vrij met luister pralen. } bis