No. 3. Volkslied.
Wij leven vrij, wij leven blij,
Op Neêrlands dierb'ren grond,
Ontworsteld aan de slavernij,
Zijn wij door eendragt groot en vrij,
Hier duldt de grond geen dwinglandij,
Waar vrijheid eeuwen stond. bis.
Hoe dierbaar is ons 't Vaderland,
Der kunsten wieg, 't gezegend strand,
Waar 't heilig regt zijn zetel plant,
En deugd, met een fluweelen band,
Den Vorst en 't Volk omvat. bis.
De Leeuw, die moedig voor ons waakt,
Is 't beeld van Neêrlands magt.
Nooit zij dit beeld door ons verzaakt,
Als 't onzen roem of vrijheid raakt,
Wee hem, die stout den Leeuw genaakt
En onzen moed veracht! bis.
Wij leven vrij, wij leven blij,
Wat ook 't verschil in 't dienen zij,
De wet laat alle Godsdienst vrij,
Vereend als broeders, juichen wij:
Gezegend is ons lot! bis.
Door vreemden werd de zuil geveld
Maar ze is door onzen moed hersteld,
Dit tuigt, o Quatre-Bras! uw veld,
Dat, met Algiers, de glorie meldt
Van onzen heldenbloem. bis.
O, paren we aan dien heldenmoed
Elk zie hoe Koning Willem doet,
Eu volg' de Vorsten uit dat bloed,
Zoo blink' die deugd met nieuwen gloed,
En sier 's Lands wakkre jeugd. bis.
Wij leven vrij, wij leven blij,
Oranje week, 't was slavernij;
Oranje daagde, en 't Land was vrij,
Wij zijn verlost, en juichen wij:
Verbrijzeld is ons juk! bis.
Dat lang de dierbre Koning leev',
Aan Neêrlands heil verpand!
Dat God hem Zijnen zegen geev',
't Geluk beschermend om hem zweev'!
Ja, leef, geliefde Koning! leef
Voor Volk en Vaderland! bis.
| |
O, blijven we altijd eensgezind
Dat hij, die ons als vader mint,
Zijn kroost die liefde waardig vind';
En Neêrlands trouw ons zaam verbind',
In voor- en tegenspoed! bis.
Zijn wij als Maurits in den strijd,
De handel bloeij' door onze vlijt!
Dat elk der kunsten offers wijd'!
En Neêrlands vlag blink' wijd en zijd
Tot aan de verste reê! bis.
Zoo leven we altijd vrij en blij,
Op Neêrlands dierbren grond:
Door trouw aan eigen wetten vrij,
Praalt Neêrland in der volkren rij,
En 't Vaderland blijft groot en vrij
Tot 's werelds avondstond, bis.
|
|