Verzameling van gezelschaps-liederen

N^o. 2. Volkslied.

Wien Neêrlands bloed door de aders vloeit,

Van vreemde smetten vrij;

Wiens hart voor Land en Koning gloeit,

Verheff' den zang als wij:

Hij stell' met ons, vereend van zin,

Met onbeklemde borst,

Het rond en hartig feestlied in

Voor Vaderland en Vorst. bis.

De Godheid op haar' hemeltroon,

Bezongen en vereerd,

Houdt gunstig ook naar onzen toon

Het heilig oor gekeerd:

Zij geeft het eerst, na 't zalig koor,

Dat hooger snaren spant,

Het rond en hartig lied gehoor,

Voor Vorst en Vaderland. bis.

[p. 4]

 

Stort uit dan, Broeders! een van zin,

 

Dien hoog verhoorden kreet;

 

Hij telt bij God een deugd te min,

 

Die Land en Vorst vergeet;

 

Hij gloeit voor mensch en broeder niet,

 

In de onbewogen borst,

 

Die koel blijft bij gebed en lied

 

Voor Vaderland en Vorst. bis.

 

 

 

Ons klopt het hart, ons zwelt het bloed,

 

Bij 't rijzen van dien toon:

 

Geen ander klinkt ons vol gemoed,

 

Ons kloppend hart zoo schoon:

 

Hier smelt het eerst het dierst belang,

 

Voor allen staat-en stand,

 

Tot één gevoel in d' eigen zang

 

Voor Vorst en Vaderland. bis.

 

 

 

Bescherm, o God! bewaak den grond,

 

Waarop onze adem gaat,

 

De plek waar onze wieg op stond,

 

Waar eens ons graf op staat;

 

Wij smeeken van uw vaderhand,

 

Met diepgeroerde borst,

 

Behoud voor 't lieve Vaderland,

 

Voor Vaderland en Vorst. bis.

 

Bescherm hem, God! bewaar zijn troon

 

Op duurzaam regt gebouwd;

 

Blink' altoos in ons oog zijn kroon

 

Nog meer door deugd dan goud!

 

Steun gij den schepter dien hij torscht,

 

Bestier hem in zijn hand,

 

Beziel, o God! bewaar den Vorst,

 

Den Vorst en 't Vaderland. bis.

 

 

 

Van hier, van hier wat wenschen smeedt

 

Voor een van twee alleen:

 

Voor ons gevoel, in lief en leed

 

Zijn Land en Koning één,

 

Verhoor, o God! zijn aanroep niet

 

Wie ooit het scheiden dorst,

 

Maar hoor het één en eigen lied

 

Voor Vaderland en Vorst! bis.

 

 

 

Dring luid van uit het feestgedruis,

 

Die beê uw hemel in:

 

Bewaar den Vorst, bewaar zijn huis,

 

En ons zijn huisgezin,

 

Doe ons, ons laatst, ons jongst gezang,

 

Dien eigen wensch gestand:

 

Bewaar, o God! den Koning lang

 

En 't lieve Vaderland. bis.