Vervolg op De nieuwe vermakelijke Zeeuwsche speelwagen

Herders zang.

Ik gink my laast vermyden,
Buiten de Stad in 't groen,
Daar hoorde ik lief'lyk fluyten,
Van alle de vog'len buyten,
Een ieder zong zyn taal,
Als alleen de Nachtegaal.

Daar zag 'k een lief'lyk Meisje
Ik wenkt'se naar my toe,
Ik groete haar na behooren,
Ik zeide myn uitverkooren,
Hoe gaat gy zoo allein
Mogt' 'k in u geselschap zyn

Bestaat het in Eer en deugden
Ionkman dan ben 'k te vree,
Dan bluive wy nog wat buiten,
En hooren de vog'len fluyten,
Ach, ach, wat was ik bly,
Dat 'k dat zoete kind had by my.

[p. 34]

 

Wij gingen zoo hand aan handjes,

 

Spatseeren door het groen,

 

Wij gingen zoo eenzaam treden,

 

Wij maakte verscheide reeden,

 

En drukt' ons Mond aan Mond.

 

Op een liefelijk, trouw verbond.

 

 

 

Wat gaf ik dat lief'lijk Meijsje

 

Op trouw een doek van zeij -

 

Wat gaf zij mij weer te panden,

 

Twee Ringetjes van heur handen,

 

Soo in een korten stond

 

Maakt' wij ons trouw - verbond.

 

 

 

Wij trouwde in korte tijden

 

Houde Bruiloft met lust,

 

Maar onder 't dansen en springen,

 

Hoor watte raare dingen,

 

Dat Bruidje mogt' in d' kraam,

 

Hoord hoe dat 't was gegaan.

 

 

 

Zij hadde gewoond drie jaartjes,

 

Bij Een Oud Weduw'naar

 

Dat Olijke Kluisenaartje

 

Was van dit lieve kind Vaartje,

 

Hij had beslaap' de Meid -

 

Still' in haar eenigheid.

 

 

 

Ik liet mij wederom scheiden.

 

Van dees' beslaap' bruid -

 

Ionkmans zoo wilt hier uit leeren,

 

Gaat eerst bij d' Meisjes verkeeren,

 

Dan weet gij, war een Maagd

 

Onder haar' voorschood draagdt.

EINDE.