Het vermakelyke vrouwen-tuyntje

[p. 74]

Een Nieuw Lied.

In wat bedroefde tyd
Ben ik alhier gekomen?
Den drank heeft myn verleyt,
Nu zit ik in veel schromen!
Hier in dit treur-toneel,
Daar ik kryg tot myn deel,
Water en brood te eeten,
Maar ach dat helpt my niet veel.

Ik was 'er een kwantje ligt,

Met zuypen en met zwieren,
By dagen en by nagt,
Zoo lang myn geld maar duurde;
Maar nu is het voorby,
Nu zit ik in de ly,
Mogt ik maar weer los komen,
Dan was ik van hart zo bly.

Ik moet 'er myn liefste zoet,

Met droefheid gaan verlaten,
En dat op staande voet:
Maar ach wat kan 't my baten;
Houd dog maar goede moet,
Myn alderliefste zoet,
Als het Goon zal behagen,
Dan kom ik weer by u met spoed.

Geen-kluyzenaar helaas,

Die zoo bedrukt kan leven;
Als ik van tyd tot tyd,
In dit vertrek moet zweven.
Den honger maakt myn vlou,
Myn hert dat berst van rou,
Ik zit hier nog veel slimmer,
Als een Vogel in de kou.

Des daags vier stukken brood,

Kryg ik om van te eeten,
Was ik maar uit de nood,

[p. 75]

 

Dat zal ik nooit vergeeten;

 

Van dees bedroefde staat,

 

Die ik daar heb gehad,

 

Hoe zal ik nog geraken,

 

Uit dit verdoemde gat.

 

Ik ben 'er wel opgeschikt,

 

Met boeijens aan myn beenen,

 

By dagen en by nagt;

 

Myn Jonkhert dat moet weenen,

 

Van zoo een een droevige staat,

 

die ik daar heb gehad,

 

Hoe zal ik nog geraken

 

Al uit dat donker gat.

 

Myn strooye ledikant,

 

dat zal ik nooit vergeeten,

 

daar ik nu al zo lang,

 

Myn leeden op moet besteeden

 

Ik riep menigmaal ô Heer,

 

Myn leeden doen myn zoo zeer,

 

dan kan ik nog niet slaapen,

 

Al van dat zwarte veê.

 

Oorlof gy knaapjes al,

 

die gaarn wille zwieren,

 

Wagt u voor 't ongeval;

 

En laat u nooit vervoeren,

 

Want als gy bent in noot,

 

Zyn al u vrinden doot!

 

dan zit gy net te kyken,

 

Als een Uyl in doods nood.

 

Die dit liedje heeft gedigt,

 

Is nu een slaaf wild weeten,

 

Zyn hertje dat was ligt,

 

Zyn naam is myn vergeeten,

 

Hy zit nog in 't verdriet;

 

Maar ach hy agt het niet,

 

Hy zal wel weer los komen ,

 

Al uit dat hels verdriet.