Het vermakelyke vrouwen-tuyntje

[p. 24]

Een Nieuw Lied. Op het Hoeren Leeven.

1.

Op de Breestraet by de Hoeren van Scheer,
Daer heb ik myn geldje verteert;
Dat spyt my zoo zeer,
Ik ga 'er niet meer,
Op de Breestraet by de Hoeren van Scheer.

2.

De Hoeren op de Breestraet van Scheer,
Die hebben my danssen geleert,
Ja danssen geleert,
Myn geldje verteert;
Op de Breestraet by de Hoeren van Scheer.

3.

Al gaen ik op de Breestraet by Scheer,
By de Hoeren gaen ik niet meer;
Ik heb veel geleert,
Myn vingers bezeert,
Op de Breestraet by de Hoeren van Scheer.

4

Nu gaen ik uit Scheer zyn huis uit,
De Hoeren die lachen myn uit,
Zy lachen zoo zeer;
Want ik hed 'er niet meer,
Ik heb 't gelaten by de Hoeren van Scheer

5.

Ach Broeder nu valt my wat by,
Wat voor ons het beste wil zyn,
Oostinje geeft weer
Twee maenden geld heer,
Dan gaene wy zwiere by de Hoeren van Scheer.

[p. 25]

 

6.

 

Nu gaen ik al weder by Scheer,

 

Twee maenden Geld heb ik nu weer,

 

Ik ben gebleven die nagt,

 

Tot den andere dag,

 

Al weder myn Geldje zoo doorgebragt.

 

7.

 

Ach Broeder nu weet ik geen raed;

 

Wy moeten voor den duyvel aen boord,

 

Geen stuyver Geld meer,

 

Den buydel is leeg,

 

Het is gebleven by de Hoeren van Scheer.

 

8.

 

Nu bennen wy weder aen boord,

 

De Ankers die ligten wy voort,

 

Wy moeten na Zee,

 

Dat spyt my zoo zeer;

 

Dat ik niet kan by de Hoeren van Scheer.

 

9.

 

Nu gaene wy weder na Zee,

 

Dat Geldje dat brengen wy mee,

 

Ik verbly my zoo zeer,

 

Om de Hoeren van Scheer,

 

Myn Geldje breng ik daer weer.

 

10.

 

Wie heeft dan dit Liedje gemaekt,

 

Op het Schip Medenblik is 't geraekt,

 

Die het Liedje heeft gemaekt,

 

Heeft het wel bedagt;

 

Hy heeft al zyn Geldje door gebragt.