|
| |
Een Nieuw Herder-Lied.
Stem: Als 't begint.
WIe roept myn hier in 't groen der boomen,
Een die myn Fierelyk bemind,
Ia maar de Liefde is al wind!
Dat hebt gy nooyt aan myn vernoomen,
Dat heb ik meer als eens gehoort;
Maar ach vertrouwt maar op myn Woord:
Kom nader by, waar zyt gy dan te vinden,
In 't Schaduwe der Linde.
| |
| |
2. Nu ben ik in 't Bos der linde,
Ia maer gy kent myn Woning niet,
Dat strekt my tot een swaer verdriet!
Wel als ik die uw eens liet vinde,
Dan soo noemde ik het myn geluk!
Maer ach misschien myn Ramp en Druk!
Dat vrees ik niet, wel aen ik sal 't uw melden;
3. Durft gy uw wel ter toest begeven,
Ia ik myn alderschoonste Beeld,
Gy hebt 'er meer dan my geteelt,
Dan mag ik derven myn jonk leve,
Dat is een taal na uw gewoon,
Ag dan soo straffen my de Goon,
Laet af van my te plagen,
4. Heb ik nog niet genoeg geleeden,
Ia maer men moet Voorsigtig syn,
Minde ik uw ooit met valsche schyn?
Dat moet ik uw toestaen aan uw reeden,
Maer ach, waer syt gy dan Climeen?
Hier in 't Eensaem Bos alleen!
O vind ik uw, wel aen ik sal by uw koomen;
5. Nu sien 'k hier 't eynde van myn smerte,
Al myn oversteeds getrouw,
| |
| |
Dat zweer ik uw myn waerde Vrouw,
Gy syt het voorwerp van myn herte,
Ik min uw dus in Eer en deugd,
Gy syt myn lust, vermaek en Vreugd,
Dus laet ons vrolyk weesen
Waerom souden wy vreesen.
6. Ik agt u bidden nog u klagten,
Moet ik dan van verdriet vergaen
Gy doet u selven die smerten aen,
Ay gy alleen kunt die versagten:
Ben ik de oorzaek van u pyn,
Min my, dan sal ik geholpen sijn:
Dat kan niet mogelyk wesen.
7. Wie zien ik met myn Schaepjes koomen;
Wel het is myn Waerde Bruyt
Sy speelt een Deuntje op haer Fluyt:
Langs Beek en heldere Stroomem,
Ia ik bemin uw steeds getrouw,
Dat zweer ik uw myn waerde Vrouw;
Laet ons te samen Leeven,
Veel Vreugd werd ons gegeeven.
|
|
Auteursrechtvrij