De vermaarde Abcouder paarde-markt


De Verlangende Minnaar.
Op een Aardige Wys. 1. Duyzent kussies duyzentmalen, Een die zoo veel duyzentmael! Als 'er flonkerend Ligjes pralen, Aen de blaeuwe Hemel-zael:
[pagina 36]
Geven het genoegen niet, Dat een hert, een hert aenbiet. 2. Als een Minnaers hert komt zugten! Na de gunst van zyn vrindin, En onophoudelyk gaet dugten, Om te krygen wedermin; Kan dat vergenoeging zyn? Neen, ô neen! het is maer pyn. 3. Hoe zugt Kloris onder 't lommer Van Ebbe- of Lindegroen? Wat voor vreugt kan dog zyn kommer Aen het zielgenoegen doen? Hy haakt na dien blyden stond, Om te kussen Roosies mond. 4. Kloris in de groene Elzen, Loert al op zyn Ziels-vrindin Om haar staadig te omhelzen, Boezemt haar zyn liefde in, Door zyn zugte die 't gemoed, Troost in hunne tegenspoed. 5. Zugten die het hert doet beven! Tranen die men stadig schreid! Kunnen geen genoegen geven; Want het hert staet niet bereid Om met zuyvere ziel en zin, 't Zoet te maalen van de Min. 6. Dus wat baet al 't ydel poogen? Traanen, zugten en geween! Voldoene niet aen het vermogen,
[pagina 37]
Dat zoo yverig werd bestreen! Dog de deugt vind steeds haer bron, O trouwe deugt! o vreugde zon.