De vermaarde Abcouder paarde-markt
(1790)–Anoniem Vermaarde Abcouder paarde-markt, De– AuteursrechtvrijOp een Nieuwe wys.1.
Aengename dagen,
Die men in Alkmaer slyt,
Gy kunt een ieder behagen
Door uwe vrolykheid
Daer 't Roozie by de doorne,
Een ieder zyn liefje ziet
Maer gy kunt myn niet bekooren
Want myn Fielis is hier niet.
2.
Vermakelyk avond uur,
Daar de Koffie een Thee-kan,
Banket en Confituur!
Werd gebruykt van menig man,
Daer 't Roozie by de doorne,
Een ieder een zyn liefje ziet,
Maer gy kunt my, Etc.
3.
Stygertjes op 't Water,
Langs de Veste van de stad,
| |
[pagina 35]
| |
Daer de Vissies met geschaeter?
Langs de Golve trat
Niets kan de vreugde stooren,
In 't vermakelyk gebiet.
Maer gy kunt my, Etc.
4.
De teedere witte schaepen,
Die zomtijds uit Weiden gaen,
En droog staen te gaepen;
Terwyl men uw ziet gaen
Daer 't Lammetje zig laet hooren,
Met een droeve stem,
Maer gy kunt my, Etc.
5.
Helaes nu moet ik scheide
Van de schoone stad;
Daer ik in korte tyden,
Veel vreugd in heb gehad.
Daer 't Roozie by de doorne,
Een ieder zyn liefje ziet;
Daerom zoo moet ik schijden;
Want myn Fielis is hier niet.
|
|