De vermakelyke rarekiekkas-kyker

Aria.

Op eene Aangename Wys.

Ons heeft de Schepper van de liefde

Tot vreugde Meisjes toegeschikt.

Haar schoonheid steeds ons hart doorgriefde,

Een ieder zoekt wat hem verkwikt,

Dan zwart, dan blond, dan bruin van haaren,
Dan vol, dan schraal, tog jong van jaaren,
Maar mogt ik slegts ik zou wel kiezen,
Het best niet uit myn oog verliezen,

De kleur zoekt ieder na zyn zin,

Hy geeft of neemt niet in de min,

Op Zondag zou ik een blonde vraagen,

De zwarte waar op Maandag myn,

[p. 33]

 

De bruine kan myn ook behagen,

 

Die moest op Dingsdag voor myn zyn,

 

Op Woensdag nam ik bruin en blonte,

 

Elk ten behoorlyke stonden,

 

De Donderdag en Vrydag waren

 

Bestemt om alle drie te paren,

 

‘k Zou de Saturdag niet overslaan,

 

‘k Vang myn lust op nieuw weer aan,

 

Ziet eens dat plan was uitgelezen,

 

Van zo veel Meisjes door malkaar;

 

Maar wie kan zo gelukkig wezen?

 

Want Meisjes zyn hier in wat raar,

 

Zy willen slegts alleen beminnen,

 

Een Man die steld op haar zyn zinnen,

 

Maar wie kan dat van pasjes maken,

 

Dit zyn onmooglyke zaken,

 

Loof waarlyk dat by dit geval,

 

Geen Man ooit zuiver vloeken zal.