Het vermakelyk bagyn-hof

[p. 92]

Geestelyke Bedenking, op de vergankelykheid des Menschen.

Op een bekende vois.

't IS eeven met een Mensch gestelt,

Gelyk als met een bloem op 't Veld,

Die heden staat zo vast, zo schoon, zo mooy,
En die des avonds nederleit als hooy;
Gelukkig dan die eer hy gaat te bet,
Met God zyn reekening steeds effen zet.

EYNDE.