Het vermakelyk bagyn-hof
(1739)–Anoniem Vermakelyk bagyn-hof, Het–
AuteursrechtvrijOp een aangename vois.
ONlangs geleen ging ik bedroeft van zinnen,
Al langs een Bos daar ik zoo eenzaam was;
Ging heen en weder al door 't bedoude gras,
Al om te zien of ik haar vinden kan
Daar ik om sterf en nimmer voor geen ander.
Ey Bosch en velde komt dog met myn treuren,
En 't pluym gediert dat hier zoo geestig queelt;
Myn hert moet scheuren om dat schoone beeld,
| |
[pagina 27]
| |
Daar ik om ly al dees bedroefde pyn,
Dog 'k sterf om haar en nimmer voor geen ander.
Adieu o Wereld! ik ga u verlaten,
Om dat myn schoone myn niet meer en agt;
O schoone dag! verandert in dien nagt,
O dood! wilt myn dog helpen uyt der pyn,
Dog 'k sterf voor haar en nimmer voor geen ander.
|
|