Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1914

[p. 320]

Kleine verscheidenheden.

I.
Bestendige Commissie voor Middelnederlandsche Taal- en Letterkunde.
242. - Versnyden.

Is hetzelfde als het Fr. Détailler. Er is spraak van oude kleederen:

L. Gilliodts-van Severen, Mémoriaux de Bruges, 1, 447: ‘..... eenen yghelicken verboden... eenich goet te vercoopene ofte versnydene, twelcke... elders ghecocht waere dan in de venditien van de vier stochouders ofte clercken van den becommerden sterfhuusen, ten waere dat tselve goedt alvooren gheleghen ofte ghehanghen hadde te tooghe up de vrydachmarct... (Akte van 2 Augustus 1549.)

243. - *Nieuw en *snoode.

Naar een tekst, uit 1538, door ons in onze Keure van Hazebroek. II, 87 (nota 1), aangehaald, waren zij die te Brugge leven wilden ‘met de ghemeene almoessenen van der stede’, verplicht ‘een witte scroode lancx huerlieder mauwe’ te dragen. Door hallegebod der schepenen van Brugge, van 31 Maart 1543, werd dit voorschrift opnieuw afgekondigd. Men zie onze Keure, u. s, V, kol. 2, aant. - Een schrijver heeft echter de woorden mauwe en scroode uit dit hallegebod, verkeerd als nieuw en snoode gelezen, zoodat de tekst daardoor onbegrijpelijk is.

244. - Verwérckelick.

Dat woord is nog in het Brugsch dialect in gebruik en beteekent, spr. b.v. van hout voortkomende van afbraak, Dat nog kan verwerkt worden:

L. Gilliodts-van Severen, Mémoriaux de Bruges, I, 320-321: ‘Item, thoude houdt dat vallen zal vande huusen, brugghen ende andere edificien diemen binnen der stede vermaeken zal, alzo verre alst tzelve weder verwerckelick wordt in eeneghe wercken vander stede..., nemaer thoude houdt dat niet verwerckelick en es...’ (Oorkonde van 15 Januari 1536.)

Edw. Galliard.