Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1901

[p. 127]

[Hulde aan de nagedachtenis van J.L.D. Sleeckx, door den heer Coopman]

De heer Bestuurder staat recht en spreekt als volgt:

Waarde Medeleden,

Te dezer ure, wordt te Brussel, door tallooze vrienden en vereerders, een uitmuntend Vlaming ten grave gedragen. De Nestor onzer Vlaamsche romanschrijvers is niet meer. Jan-Lambrecht-Domien Sleeckx is ontslapen in den gezegenden ouderdom van ruim 83 jaar.

Onze taal en letteren zijn hem zeer veel verplicht. Meer dan zestig jaren is hij onverpoosd en onvermoeid werkzaam geweest. Tot zijn stervensuur heeft hij de pen gevoerd. En wat uit die pen is gevloeid, getuigt voor zijne gezonde levensopvatting, zijn ernstig streven naar degelijkheid en waarheid, zijn eerbied voor de eischen van kunst en zedelijkheid, zijne innige liefde voor vaderland en volk.

Sleeckx' werkzaamheid bleef niet beperkt tot een enkel vak der letteren. Zij wijdde hare buitengewone kracht aan verhaal en roman, aan blij-, tooneel- en zangspel, aan het drama, aan geschiedenis en critiek, aan taalkunde en onderwijs, aan kunstbeschouwing en taalstrijd, steeds op eigenaardige wijze, zeer dikwijls met uitstekend gevolg, in zóo verre, dat Sleeckx in onze XIX^e-eeuwsche letteren ontegensprekelijk eene eerste plaats inneemt.

Wat hij op het gebied van het onderwijs heeft bewrocht, is wijd en zijd bekend. Hij vormde

[p. 128]

zijne leerlingen tot degelijke, echt Vlaamschgezinde leeraars. Velen van hen behooren heden tot onze beste schrijvers.

In den naam der Koninklijke Vlaamsche Academie, breng ik den afgestorvene dank en hulde.

Zij heeft hem, tijdens zijn leven, weten te waardeeren.

Getrouw aan hare verhevene zending, vol eerbied voor ieders talent en verdienste, steeds het oog gericht naar de toekomst van taal en volk, zal zij Jan-Lambrecht-Domien Sleeckx vol liefde blijven herdenken.

De zeer werkzame en bijzonder begaafde man, de uitstekende Vlaming ruste in vrede...

(De vergadering betuigt herhaaldelijk hare instemming met de woorden van den heer Bestuurder.)

Andermaal neemt de heer Bestuurder het woord en richt tot de vergadering de volgende toespraak:

Waarde Medeleden,

Eenige weken geleden was het ons bijzonder aangenaam eenen taalbroeder uit het Noorden hier welkom te heeten.

Thans smaken wij het genoegen eenen taalbroeder van over de zuidergrens onzen eerbiedvollen dank te betuigen voor zijne verschijning in ons midden.

[p. 129]

Wij begroeten in den E.H. heer prof. Looten niet alleen een Eerelid dezer Academie, maar tevens den verdienstelijken Voorzitter van het Comité flamand de France, den geleerden opvolger van de Coussemaecker en de Backer. (Toejuichingen.)

Zijne aanwezigheid alhier gaat ons aan het hart, meer dan wij in enkele woorden kunnen uitdrukken. (Toejuichingen.)

Zij spreekt ons van dien onvergetelijken Westhoek, waar de Vlaamsche Belg, bij het aanschouwen van landschap, dorp en hoeve, zich nog op eigen bodem waant; waar de landman hem in 't Vlaamsch te woord staat en den weg wijst; waar hij de levenstaaiheid zijner moederspraak bewonderen kan; waar hij nog burgers aantreft die, alhoewel rechtzinnig verkleefd aan hun vaderland en dezes instellingen, zich wijden aan het opsporen en verzamelen van alles wat tot het Vlaamsch verleden behoort; die alles wat het kenmerk draagt van den alouden volksaard - de kernachtige spreuk, het schilderachtig sprookje, het eenvoudig lied, het aartsvaderlijk gebed, - liefderijk verplegen en levendig houden in den mond en den geest van den landzaat.

Wel is waar heeft ook daar de vloedgolf van den nieuweren tijd in menig opzicht veel gewijzigd; maar hoe zeer wij ook berusten in hetgeen niet meer te herstellen is, toch doet het ons goed aan het hart nu en dan te mogen zien of vernemen, dat het stambewustzijn er tot heden in 't geheel niet is uitgestorven. (Toejuichingen.)

[p. 130]

Dit, hooggeachte heer Looten, zegt ons uwe tegenwoordigheid. Wij zijn U dankbaar voor uwe komst.

Gelief ons hartelijk welkom tevens te beschouwen als een Vlaamschen broedergroet aan Uwe Medeleden en Medewerkers van het Comité flamand de France; als een bewijs van onze toegenegenheid voor alle Vlaamchsprekenden in uw gewest, wier waardige vertegenwoordiger Gij zijt in den schoot der Koninklijke Vlaamsche Academie.

Heil u! heil hen allen! (Toejuichingen.)

Hierna verleent de heer Bestuurder het woord aan den eerw. heer Cam. Looten, die eene verhandeling leest Over Mauritius, onuitgegeven drama van Mich. de Swaen. De lezing van dit stuk, herhaaldelijk door de toejuichingen der vergadering onderbroken, geëindigd zijnde, betuigt de heer Bestuurder den dank der aanwezige leden aan den geachten redenaar voor zijne belingrijke voordracht, die in de Verslagen en Mededeelingen zal gedrukt worden.

Door den heer Mac Leod wordt aangeboden het eerste n^r van Vlaamsche genees- en heelkundige Bladen, onder hoofdredactie van eene schaar bevoegde geneesheeren uit de provinciën Vlaanderen, Brabant en Antwerpen.

De Heer Bestuurder neemt deze gelegenheid te baat om prof. Mac Leod geluk te wenschen met den alleszins verheugenden bijval, welken het jongste, te

[p. 131]

Brugge gehouden Vlaamsch Natuur- en Geneeskundig Congres heeft genoten. Dien voor onze taal en wetenschap allergunstigsten uitslag zijn wij grootendeels verschuldigd aan ons geacht Medelid, wiens streven door de Koninklijke Vlaamsche Academie ten zeerste wordt gewaardeerd. (Toejuichingen).