Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1901

[Bibliographische aanteekening, door den heer Claes]

De heer D. Claes biedt, in naam van den schrijver, aan de Academie een exemplaar aan van Rond het Klavier, Gedichten door Lambrecht Lambrechts (108 blz. in 8^e, Ronse, 1901) en zegt daarbij:

‘Met des te meer genoegen leid ik den heer L. Lambrechts in deze vergadering binnen, daar hij Limburger is, een der jongste zonen van het zoogezegde “jongste kind”.

Als onstuimige jongeling had hij, onder den deknaam R.-L. Doornkapper, reeds veel belangstelling verworven met zijne schalksche Liederen in Drada en mijn dorpje (Gent, 1892); thans komt hij tot ons als een ernstige, maar levenslustige jonge man, die, rijk aan gevoel, uit kloeke borst met

[p. 76]

eene door studie gevormde stem verrukkende zangen voordraagt. Want hij is dichter en hij kent de taal der dichters; bij eene vruchtbare verbeelding voegt hij veel belezenheid, en voert u op de vleugelen zijner geestdrift mede, bij voorkeur naar zijn lief aanbeden Limburg. Uit klanken en kleuren boetseert hij beelden en glansrijke groepen, die op hunne beurt de kunstenaars moeten bezielen, dank aan zijne grondige kennis van de natuur en het volk zijner geboortestreek.

Wel is hij hier en daar nog wat onbesuisd; maar al is ook somtijds het kunstgevoel onvoldaan, als in “Ik wandel in een klankendoek”, dan nog ademt men genot, en wil men niet luidop afkeuren.

Daarentegen is zijne poëzie op menige plaatsen roerend en aangrijpend. In de Kempen zal menigen gevoeligen lezer van wellust doen lachen en weenen, en onder uitvoerige melodieën, harmonieën en fugen is menig bekoorlijk praeludium gezaaid.

Enkele malen hoort men er ook de echo's van het huwelijksheil des dichters, als 't ware om Doornkapper ongelijk te geven, die in 1892 schreef:

“En ovrigens in Vlaanderen
Zijn geene deugden meer.”

't Is te wenschen, dat Rond het klavier door allen, die onze Letterkunde liefhebben, moge gelezen worden; dat zal den Limburgschen dichter

[p. 77]

aanmoedigen om zich te volmaken in eene kunst, voor welke hij zulk eenen gelukkigen aanleg blijkt te bezitten.’

Naar aanleiding van een schrijven van den heer C. Byleveld, eerste secretaris der Regelingscommissie van het XXVI^e Nederlandsch Taal- en Letterkundig Congres, te Nijmegen te houden op het einde der maand Augustus, duidt de vergadering den heer J. Obrie aan om de Kon Vl. Academie aldaar te vertegenwoordigen.

De heer de Flou deelt namens de Commissie van Middelnederlandsche Letteren mede, dat in zitting van gezegde Commissie, gehouden den 19 Juni l.l., door den heer Daems verslag werd uitgebracht over het werk van den heer D. Claes, over de bij Kiliaan geboekte en in Zuid-Nederland voortlevende woorden. Dat verslag wordt goedgekeurd en de Commissie beslist dat de besluitselen der Verslaggevers aan den heer Claes zullen medegedeeld worden. Daarna zal de Commissie beslissen over den druk van het aangeboden werk.

De bespreking over het handschrift van wijlen D^r P. Willems zal in de zitting van 7 Augustus aanstaande plaats hebben.

De vergadering besluit, op voorstel des heeren Bestuurders, tot de geheele uitgave van J.-F. Willems' brievenverzameling, welke door den heer

[p. 78]

Bols zal bezorgd en toegelicht worden. De uitgave zal opgeluisterd zijn met het portret van Willems en een fac-simile van zijn geschrift, alsmede met portretten en autografen van de voornaamste briefwisselaars.