Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1894

[Antwoord van jhr. De Maere]

Jhr. de Maere beantwoordt deze toespraak volgender wijze:

Mijne Heeren,

Niets kon mij aangenamer zijn, bij mijne eerste verschijning hier, dan door onzen achtbaren Bestuurder, den heer Claeys, te worden begroet; niet alleen omdat hij is een letterkundige, op wien Vlaanderen zich beroemen mag en wiens bezielde geschriften, èn in Noord èn in Zuid-Nederland, hoog worden geschat, maar ook omdat ik de eer heb, hem onder mijne persoonlijke vrienden te mogen rekenen. En inderdaad, gij hebt hem gehoord en gij zult met mij bekennen, dat het wel aan zijne genegenheid is, dat ik al het welwillende, het goede en het onverdiende, hetwelk hij van mij heeft gezegd, verschuldigd ben. Maar hij heeft mij niet overtuigd, en als ik zie, wie mij hier omringen, die dichters, die geschiedschrijvers, die beoefenaren der wetenschap in alle hare richtingen, dan houd ik staande dat ik niet ben de rechte man op de rechte plaats, en dat niet mijne verdienste, maar uwe gunst alleen mij hier heeft gebracht.

[p. 16]

Door mij in uw midden te roepen en mij de plaats in te ruimen van den diepbetreurden en verdienstelijken heer Stallaert, dien ik niet vervangen kan, hebt gij willen bewijzen dat de voorraad, ja de schatten van kennis en geleerdheid, alreede door U vergaderd, voldoende waren en u toelieten het lidmaatschap uwer Academie te verleenen aan iemand, die hoegenaamd niet bij machte zijn zal, dien voorraad te vermeerderen In mij hebt gij willen huldigen een geboren Vlaming, die zijn vaderland van harte bemint en vele jaren van zijn leven aan de opbeuring van het Vlaamsche volk heeft besteed.

En indien ik mij aldus uitdruk, Mijne Heeren, is het alleen om mij, in mijne eigene oogen, te verontschuldigen, wanneer ik van deze plaats tot u spreek, want deze plaats is het heiligdom van den geheelen Vlaamschen stam. Van deze plaats zullen uitgaan die stroomingen van gedachten, die het Vlaamsche volk moeten bezielen; hier zal zijne zedelijke ontvoogding worden voorbereid, hier zal het leeren denken en spreken en zal zijne gewestelijke en dagelijksche spraak worden vervormd en verheven tot eene zuivere, welluidende en taalkundige taal, en uw koninklijk paleis zal zijn niet alleen de tempel der Wetenschap, maar ook een tempel van verzoening, van eendracht en verdraagzaamheid. Hand aan hand zullen wij hier oprichten het bolwerk onzer hedendaagsche beschaving, en ook de gedenkzuilen van ons glansrijk verleden, want wij zijn Vlamingen en weten wat wij aan dien naam ver-

[p. 17]

schuldigd zijn. Gedurende eeuwen was Vlaanderen een brandpunt van verlichting; gedurende eeuwen schitterde de Vlaamsche kunst aan den hemel der volkeren als eene sterre van eerste grootte, en daarom was het eene gelukkige ingeving vanwege de hooge Regeering, de Koninklijk Vlaamsche Academie te hebben gesticht en U te hebben aangesteld als de leeraren van eenen eeredienst, die het geloof, de hoop en de liefde der Vlamingen voor het schoone, het groote en goede zal verkondigen.

(Toejuichingen.)