Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 1889

[p. 356]

[Heildronk van den heer Hiel]

Na afloop der December-zitting vereenigden de Leden der Academie zich aan een banket, waar door den heer onderbestuurder Hiel de volgende heildronk werd ingesteld:

Hooggeachte Collegas,

Bij de ongesteldheid van onzen achtbaren Bestuurder den heer Johan Delaet, is aan mij, onderbestuurder, de vereerende taak opgelegd den eersten heildronk op dit feestmaal voor te stellen. Namens u allen, hooggeachte Leden der Koninklijke Vlaamsche Academie, stel ik eenen hartelijken heildronk voor aan onzen doorluchtigen Beschermheer, aan den Volksgeliefden Vorst, aan Z.M. Leopold II, Koning der Belgen.

Moge Hij, die ons land weldra vijf-en-twintig jaar met wijsheid en liefde, in vrede en luister, regeerde, zijn reusachtig beschavingswerk in Afrika voltooien.

Moge het Hem, die onze Academie in het leven riep, gegund zijn, de vaderlandslievende onderneming voort te zetten: de volledige verheffing en beschaving van Vlaamsch-België, door eigen taal en eigen schoon, door wetenschappen en kunsten, waar Hij reeds zoovele opofferingen voor deed.

Moge Hij om dit edel en menschlievend doel te bereiken, weldra de inrichting bekrachtigen van een Middelbaar en Hooger onderwijs, in alle takken en vakken, bij middel onzer krachtige en prachtige moedertaal.

Moge Hij weldra in staat gesteld worden ons aller droom te verwezenlijken: de stichting eener Koninklijke Vlaamsche Muziekschool, als vollediging van ons kunstonderwijs.

[p. 357]

Mochten deze wenschen geene vrome wenschen blijven, dan gloeide het herte van ons volk feller, evenals het onze, met geene innigere genegenheid, maar met eene eeuwige dankbaarheid voor onzen wijzen, geliefden en beroemden Vorst.

Ik voeg bij dezen heildronk een goedheil aan onze aanminnige, kunstlievende en Vlaamschsprekende Koningin!

Een goedheil aan gansch het dierbaar Koninklijk stamhuis! - Het Vorstenhuis, dat steeds voor België, met de bescherming onzer taal- en volksrechten, met de gelijke waardeering van Waal en Vlaming, als telgen van hetzelfde vaderland, het stevigste bolwerk was en blijven zal voor onze vrijheid, voor onze onafhankelijkheid, ter wille van 's lands eer en 's volkes roem!

Goedheil den Koning! goedheil de Koningin! goedheil het Koninklijk Stamhuis!

De vergadering juichte deze woorden met geestdrift toe en besloot aan Z.M. den Koning de gevoelens der Academie bij telegram bekend te maken.

Door den heer Snieders werd een tweede heildronk voorgesteld in de volgende bewoordingen:

Laat mij toe, Mijnheeren, eenen heildronk in te stellen aan de drie afgetredene bestuurders de heeren hoogleeraar Willems, jonkheer de Pauw en den heer De Laet, die, door hunne wijze leiding, de moeielijkheden hebben overwonnen, aan de wording der Academie verbonden.

Vandaag mag men zeggen dat onze Academie met vasten stap haren vreedzamen bloei te gemoet gaat, dank zij dat verdienstelijk drietal.

Beurtelings hooren de bestuurders tot eene

[p. 358]

der partijen, die België verdeelen; doch onder welken bestuurder dan ook bleef de partijschap vreemd aan alle werking en wij mogen zeggen, Mijnheeren, dat die aangenomen en bekrachtigde afwisseling voor ons niets meer is dan eene nuttelooze toegeving aan het vooroordeel der politiek.

Wij, wij hebben door de ondervinding van drie jaren geleerd dat wij die afwisseling eigenlijk niet noodig hebben, ofschoon wij ze blijven eerbiedigen. Hier, in dit midden, vergeten wij alle verschil van denkwijze en wij gevoelen ons in eenen luchtkring die overeenstemt met het heilig doel, dat onze Academie in het leven riep en buiten welke zij ook onverbiddelijk zou verloren gaan.

Ik drink aan de eendracht, aan de broederlijke gezindheid, aan de verdraagzaamheid voor aller denkwijze, die hier immer heerschte en zal biijven heerschen, dank zij den toon, ons gegeven door de drie afgetreden bestuurders.

Heil en dank aan hen, aan professor Willems, jonkheer de Pauw en aan den ouden kamper De Laet.