De vermakelijcke buys-man

[p. 46]

Een Kluchtigh Nieuw Liedt van Jan Klaesz. of gewaende Dienstmeyt, en hoe hy Saertje Jans trouwde.

Stem: Van Besje.

JAn Klaessen gingh soo uyt vryen
Al by een soete Maegt,
Daer hy eerst niet kon bedyen,
Soo, soo, soo dat hy het eerst beklaegt.
Doe gingh hy hem verkleden
Als een brave Meyt,
En liet hem soo besteeden,
Soo, soo, soo was dese saeck beleyt.
Door middel al van Martijntje
En Saertje met fatsoen,
Maer eerst soo moest men Lijntje,
Soo, soo, soo haestigh vertrecken doen.
Want Lijntje doet yets t’ondegen,
Soo dat de Vrouw verstoort,
Sy heeft braef kijven gekreegen,
Soo, soo, soo Lijntje moet ruymen voort.
Maer Martijntje ging doe verhuren,
Jan Klaessen, soo ’t was geseyd,
Des ’s avonds ten negen uren,
Soo, soo, soo wierd hy in ‘t huys geleyd.
Jan Klaessen sou alle Nachten
Slapen by Saertje Jans,
Dat was ’t daer hy naer trachten,
Soo, soo, soo raeckten hy aen den dans.
Hy maeckten wat gestommel,
Maer echter geen geluyt,
Maer ’s morgens brack den bommel,
Soo, soo, soo louter en helder uyt.
Wel mannen gants bloemer herten,
Wat is ‘er een gedruys,
Om dese vreemde parten,
Soo,soo, soo in Saertjes Ouders huys.
Doch na veel moeyelijckheden,
Maeckte men dit besluyt,

[p. 47]

 

Saertjen in Echt besteeden,

 

Soo, soo, soo, wordse Jan Klaessens bruyd.

 

Dit sal haer best behagen,

 

Meer als den Quaker deed,

 

Want doen hy haer quam vragen,

 

Soo, soo, soo, liep hy een blaeuwe scheen,

 

Nu willen de fijne Gasjes,

 

‘k Meen die Menniste Maets,

 

Maken veel wisse wasjes,

 

Soo, soo, soo, en noch een hoopen praets.

 

Met dit en dat te schrijven,

 

Als of ’t een leugen waer,

 

Door al dit kladden en wrijven,

 

Soo, soo, soo, maken sy ’t openbaer.

 

Sy hebben veel quackjes versonnen,

 

Tegen Jan Klaessen sijn klucht,

 

Maer hadden sy ’t noyt begonnen,

 

Soo, soo, soo, waren sy buyten ‘t gerucht.

 

Sy meenden sy hadden victory,

 

Jan Klaessen die wierdt ontboo’n,

 

Voor haer Consistory,

 

Soo, soo, soo, dat staet haer nu wel schoon.

 

Om dat het nu onlangs gedruckt is,

 

Tegen den Mennisten hoop,

 

En dat het de Drucker geluckt is,

 

Soo, soo, soo, is nu Jan Klaessen goet koop.

 

O! dese Broeders die fijnen,

 

Die zijn van binnen niet,

 

Soo heyligh als sy schijnen,

 

Soo, soo, soo, als men van buyten siet.

 

Vaert wel Jan Klaessen en Saertje,

 

‘k Wensch datje ’t naeste Jaer,

 

Mocht wesen Moertje en Vadetje,

 

Soo, soo, soo, leeft lange met malkaer.

 

Vaert wel Jan Jaspersen en Dieuwer

 

Als dese klucht is oud,

 

Maeckt ons dan weer wat nieuwer,

 

Soo, soo, soo, win ick geldt sonder fout.

EYNDE.