De vermakelijcke buys-man
(1694)–Anoniem Vermakelijcke buys-man, ofte koddige Boots-geselletje, De–
AuteursrechtvrijStem: Als ’t begint.
DAt Meysje had een Bootsman lief,
En sy en wou van hem niet scheyden
Al hadder dat nachje een jaertje geduert,
En sy soudt wel overbeyden, overbeyden.
De Moeder tegen de Dochter sprack,
En gy sult bedroogen wesen,
Ick siender aen u bruyn oogkens soo wel,
En gy draegt een kint met vreese, kint Ec.
Dat kint dat ick met vreesen draegh,
Dat is een soo hupsen bootsgeselle,
| |
[pagina 22]
| |
Ick hoop onse rijcke Heere Godt,
En hy sal ’t noch wel vergelden, wel, Ec.
Dat Meysken deur den bogaert ginck,
Al met haer gout-kruysde hayre;
Een vingerlingh root, Die hy haer boot,
En by een Fonteyn was klare, ja, Ec.
De vingerlinck was root, ’t Fonteyntje was klaer,
Dat heeft dat Meysken wel bevonden:
Met een sprak daer de vrome Lansknegt,
En mijn Ros staet ongebonden, Ec.
Mijn Ros die ongebonden staet
Daer sal ick selver noch op rijden:
Hy seyde Vrouw Maget bindt op u hayr,
Al met een strengh van zijde, streng, Ec.
En is het al van den zijde niet,
Soo is het van den rooden Goude:
Om ’t jaer als ick goe Maget was
En doe deed’ ick dat my roude, dat, Ec.
Een ’s jaers als ick goe Maget was
Doen was ick alsoo hoogh van moede,
En ben ick met een kleyn kind bezwaert,
En nu ben ick lang van moede, lang, Ec.
Hy sette de ladder aen dat huys
Om dit moje Meysken te beklimmen:
Doe weende al datter inne was,
En sy hoorde den Nachtegael singen, Ec.
De nagtegael song, den hoorn die blies
Van den Avondt tot den Morgen,
Ja wieder in sijn Liefjes armen leyt,
Waerom soo wil hy sorgen, wil, Ec.
Ja wieder in sijn Liefjes armen leyt,
Waerom so wil hy dan noch treuren,
Daer gaet’er soo menigen vromen landtsknecht,
En het mach hem niet gebeuren, niet gebeuren.
EYNDE. |
|