Venus minne-gifjens

[p. 18v]

[Seght Venus minnelijcke Minnaers mijn]

Op de Wijse: Ammerilletjen mijn vriendin.

1.

SEght Venus minnelijcke Minnaers mijn
Waer dat de schoonste Bemden zijn,
De vetste gronde, de cierlijckste ruyght,
Waer uyt ghy daghelijcks luysjes suyght.

2.

Want laes! mijn hartjen jeuck’rich seer

Dickwils in d’Emster, in Diemermeer
Int Jachjen zeylend’ uyt Jaghen vloot,
Maer ’t Wintjen was stil, de stroomtjes te doot.

3.

Stracks kreegh ick een Havitjen int ghesicht,

Dies heb ick mijn ancker van daer ghelicht
En dreef met een strack ghespannen doeck
’t Y over, verby de Dolewijcks hoeck.

4.

Mijn Schuytjen naerder ick kreegh int oogh

Een kronckelich bewassen Dijckjen hoogh,
Al waer een Sluysjen door heene vliet
Datmen Buycksloot in Waterlandt hiet.

5.

Stracks prees ick de naem dat lieffelijck woort,

En heb daer een Vivertjen op espoort,
Waer in ick dobberden met ghemack,
Doch kreech in Buycksloot de scheurbuyck strack.

6.

Een stiltstaende Beeckjen vond’ ick so diep

Waer een ruych Loofjen rontsomme liep,
Doch wat ick paylden of sweet'rich stiet
Ick vond al werckend’ de grond of niet.

7.

Ten langhen leste soo raeckten noch vast

Int suyghende diep mijn Anckertjens quast,
Daer lach ick stil op’t Vivertjen vlack
Van wercken moede, aemloos, en mack.

8.

Het moede Sonnetjen sach ick traach,

Verrysen ter Zeewaert in al laach,
Het dachjen verliep, het nachjen quam aen,
Dies ben ick weer Stadtwaert zeyl ghegaen.

9.

Buycksloot dat alle mijn will’tjens hebt

Ick schey, eer dat u Watertjen Ebt,
Soo ick mijn ’t wachten onderwond
Ick raeckte wel stuerloos aen de grond.

10.

Dus bidd’ ick u die Vrou Venus mindt

Zeylt over ’t Ye niet inde Windt,
Want sonder voor windt op loopende spriet
Is soete Buycksloot te bezeylen niet.

Een voor al.