Venus minne-gifjens

[p. 18r]

[VVaer zijn Helenaes wond’ren nu,]

Op de Voyse: Het sou een fier Margrietelijn.

1.

VVAer zijn Helenaes wond’ren nu,
En ‘tkuys Penelope roem gheruchten,
Oock ’t schoon Daphne die in’t loopen schuw
Soect Phoebus te ontvluchten,
En al Narcissus suchten.

2.

’T is al maer wint // die’t wel besind

Haer roem // haer bloem // haer lof niet allen,
Die teghen mijn, wiens schijn ick vind’
Hun al kan over-brallen
En doen den hooghmoet vallen.

3.

Mijn schoon Goddin // mijn soete Min

Voor u ick nu wil buyghen mijn knien,
Aenhoort // een woort // verstaet den sin,
Op datse mach gheschien
En mijn quaet te ontvlien.

4.

Dat is dat lust // u en mijn rust

Ons mach, voor dach, noch doen te samen paeren,
Seght Jae // en drae // my daer op kust,
Soo niet, denckt mijn beswaeren
My haest de doodt sal baeren.

Weet of rust.