Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Als 't begint.
SIet aen, O Heer, dit lijden
Van Zyon u teere Bruydt,
| |
[pagina 327]
| |
'T welck geschiedt in dese tijden,
Elck stootse heen ter poorten uyt,
Om datse, o Heer, u wille beduyt.
2. In 't velt moet sy logieren,
En lijden haer baringe daer
Onder de wilde Dieren,
Met tranen moet sy spijsen haer
Als ofse van u verlaten waer.
3. Proeft gy dus u Vriendinne,
O Heer, als 't oudt door den vyer,
Wat sal dan den bosen beginnen?
Die u Tempel vernielen hier,
En storten 't Lams bloedt sonder afkier?
4. Rondtom Ierusalem heenen
Ons bloedt men als water vergiet,
Ons vreught verkeert in weenen,
U schonen Lof-sanck en hoort men niet,
Van pijne, droefheyt en swaer verdriet.
5. In onse Nabuirs oogen
Zijn wy als Sotten geacht,
Heer, hoe meugt gy 't gedogen
Dat men ons dus vervolgt onsacht,
Of wy waren der Dieven geslacht?
6. Als Slacht-schaepkens, O Heere,
Zijn wy gerekent, en dwaes,
Men doodt ons om u Leere,
Men set ons vleesch tot Vogels-aes,
O Heer, wanneer eyndt doch haer geraes?
7. Niet een Stadt, my te rechte
Gedogen of lijden kan,
Ter Poort uyt sy my vechten,
Baals Dienaers doen my in den Ban,
En meynen, sy doen u een dienst daer an.
8. Na u verlangt my, Heere,
Als een moed' gejagen Hert,
Siet eens van Boven neere,
Ick baer in weedom ende smert,
Sterckt my, O Godt, dat ick volherd'.
| |
[pagina 328]
| |
9. Waerom laet gy ons lijden
Onrecht, vervolgh, en geweldt?
Gy laet ons goetkoop glijden,
Ende Neemt voor ons oock geen geldt,
Haeldt ons weder, O Heer, gy trouwe Heldt.
10. Strijdt O Heer, met mijn strijders,
Ick mach niet klagen meer,
Laet beschaemt mijn benijders,
Ick beveel u mijn saeck, O Heer!
Recht gyse doch uyt, na u begeer.
Pause.
11. Ginck ick met u in 't rechte,
O Heer soo hielt gy doch recht;
Maer dit vraegh' ick u slechte
Waerom gaet het wel den bosen knecht?
Die altijdt tegen de waerheyt vecht.
12. Eylaes, ick moet eens spreken,
Hoort my, u Bruydegom soet,
U leedt sal ick haest wreken,
En van haer eysschen uwe bloedt,
Hierom, o mijn Bruydt, hebt goeden moet.
13. Laet u, o Bruydt genoegen
Met mijner genadigheydt,
'K sal u een Kroon toevoegen,
Die duiren sal in eeuwigheydt,
Door dat gy nu baert met swaer arbeyt.
14. Legt af uwe truyr-kleren,
Doet u cieragie aen,
U sal geen leedt meer deeren,
De tweede doodt sal u niet schaen,
U tranen sullen af zijn gedaen.
15. Ick geef u blijde herten
Voor eenen bedroefden geest,
Al baert gy nu in smerten,
Denckt dat komt Eva aldermeest
Om datse ongehoorsaem is geweest.
16. Verblijdt u, O gy schone,
U baren is al geschiet,
Ick koom' en brengh'u lone,
| |
[pagina 329]
| |
Het welck noyt Menchen oogh en siet,
Dat geef ick u uyt genaed' om niet.
17. Saligh zijn alle oogen
Die sien dat gy nu siet,
Saligh zijn die 't gedogen,
Wat haer om mijnen naem geschiet,
Want ick (u Heer) een betaelder hiet.
18. Oorlof, O hoopken kleyne,
Hier ende daer verjaegt,
Ick groet u uyt liefden reyne:
Al haet men u, weest niet vertsaegt,
Dit aertsche huys voor 't Hemelsche waegt.
|
|