Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Sterckt my o godt, mijn toeverlaet.
GEdenckt o Menschen! t' aller tijdt,
Dat gy sult moeten sterven;
Wat dat gy waert: en wat gy zijt:
En wat gy sult be-erven.
Leert hier door t'wijl d'Heer tijt verlient,
Dat gy hem na zijn wille dient:
Want na dees tijdt wy lesen.
Salder geen tijdt meer wesen.
2. De hutte onses ziels bestaet,
Uijt slijm en stof der eerden:
Welck als een bloem op't veldt vergaet,
Waer uyt men billick leerden:
Al wat vergancklijck is, te vlien,
En in dit leven toe te sien:
Want na dees tijdt wy lesen
Salder geen tijdt meer wesen.
3. Die nu den dagh der saligheydt,
Den tijdt van Godts genaden,
Verwaerloost, en sich niet bereydt,
Te gaen op's levens paden:
Diens bijl is aen den boom gestelt,
En wort men schanden neergevelt,
En na dees tijdt wy lesen,
Salder geen tijdt meer wesen.
4. Al wat de werelt heeft en geeft,
Moet eyndelijck vervlieten
En na men hier nu heeft geleeft,
Salmen namaels genieten,
Wanneer wy voor Godts oordeel staen,
O! menschen wilt hier acht op slaen:
Want na dees tijdt wy lesen,
| |
[pagina 88]
| |
Salder geen tijdt meer wesen.
5. En of men nu sich selfs al streelt,
En veel uytvluchts kan vinden,
En soo sijn eygen heyl ontsteelt,
Godt laet hem niet verblinden,
Maer sal sonder persoons aenmerck,
Yegelijck lonen na sijn werck;
Dan salder, soo wy lesen,
Geen tijt der boete wesen.
6. Dus soeckt de Heer terwijl day hy
Hem noch wil vinden laten,
Roept hem aen, t'wijl hy is na by,
't Uytstellen mach niet baten.
De godloose laet af van't quaet,
De sondaer hem bekeeren laet;
Want na dees tijt wy lesen,
Salder geen tijt meer wesen.
7. Ist dat gy nu Godts stemme hoort,
Wilt u hert niet verherden,
Dringt neerstig door de enge poort,
Soo meugt gy salig werden,
In tijts u tot den Heer bekeert,
En t'wijl gy leeft, 't wel sterven leert:
Want na dees tijt wy lesen,
Salder geen tijt meer wesen.
8. En zalig zijn de dooden al,
Die in den Heere sterven.
Wie in den Heere sterven sal,
En't eeuwig leven erven:
Die moet eerst Christum volgen naer,
En nemen nu den tijt wel waer,
Want na dees tijt wy lesen,
Salder geen tijt meer wesen.
|
|