Veelderhande gheestelicke liedekens
(1558)–Anoniem Veelderhande gheestelicke liedekens–
AuteursrechtvrijC Na de wijse. Hoort na my al te samen.
O Heere almachtich, mijn eenich Aduocaet
Al mijnen troost en raet, mijn toevlucht en mijn vruecht Ga naar margenoot+
Uoor dijnen ooghen, bid ick mijn reden vaet
Helpt my wt desen staet, mijn herte wert ter duecht
Want ghijt alleen vermuecht
O God door dijnder cracht
Hebt vaderlicke acht
Op my dach ende nacht
Want therte verwacht
U ionsten openbaer
| |
[pagina 318]
| |
Niet en werter ghewracht
Ten zijn v gauen claer.
Mijn herte verhef ick tot dy o Heere gent
Ga naar margenoot+ Maect my den wech bekent, voordert mijn ganghen bloot
Ga naar margenoot+ Ghy zijt mijn hope, mijn troost, mijn fondament
Ga naar margenoot+ Laet my doch niet geschent, noch vallen inder doot
Ga naar margenoot+ Om dijns naems wille groot
Ga naar margenoot+ Weest mijns ghenadich Heer
Ga naar margenoot+ Prent my dijn leer
In mijnder herten teer
Dat ick meer en meer
Dy prijsen mach certeyn
Op dat daer door v eer
Uermeerdert worde alleyn.
Ga naar margenoot+ Wilt my ommegorden, met stercheyt en ghewelt
U goetheyt altijt helt, tot uwen dienaer cleen
Ga naar margenoot+ Suyuert mijn nieren, den zin ter waerheyt stelt
O God mijn reden melt, door dijn ghenaden reen
Ga naar margenoot+ Wilt gheensins van my scheen
Maer my altijt gheleen
Want ghy en anders gheen
Ga naar margenoot+ Sijt mynen schilt en steen
Die my van sdrucx gheween
Uerlost in mijnder noot
Gheeft dat ick mach verbreen
U woort tot inder doot
Uwen gheest ghetrouwe, voer my opt effen lant
O God biet my de hant, want cracht in my faelgiert
Ga naar margenoot+ Dies roep ic o Heere, ontfermt, en doet bystant
Dijn arm dienaer want, het quaet in my logiert
| |
[pagina 319]
| |
Svleeschs lust heb ick ghehantiert
En v woort wederstaen
O Heere wildy gaen Ga naar margenoot+
Met uwen dienaer saen
Om naer dijn recht tontfaen
Wie macher salich zijn
Want noyt vleesch heeft ghedaen
Yet goets voor dijn aenschijn.
Richt my na dijn trouwe, ende bermherticheit
Bedect met claer bescheit, mijn sonden menichfout
Reynicht met hysope, bewaert vant smertich feit Ga naar margenoot+
Mijn siele die nv leit, voor dynen throon verflout Ga naar margenoot+
Met dijn cracht my aenschout
Sterct my in deser stont
So worde ick ghesont Ga naar margenoot+
Uan mynen boosen gront Ga naar margenoot+
En stiert my mynen mont Ga naar margenoot+
Tot dynen lof perfect
Want dien ghy tgoede iont
Worden daer toe verwect.
O Heere der heyrscharen, nv is gheensins dit werck Ga naar margenoot+
Het willen mijns persoons, mijn loopen noch mijn doen Ga naar margenoot+
Maer dien ghy hebt verkoren, door dynen arem sterck Ga naar margenoot+
Ter heerlicheyt dijns soons Ga naar margenoot+
So wijt wt dwoort beuroen Ga naar margenoot+
Op dat in gheen saysoen Ga naar margenoot+
Eenich vleesch dencken liet Ga naar margenoot+
Dat sy door haren vliet
Souden vermoghen yet
Och lacen tbeste is niet
Dat van ons wort ghewracht
O wel die sulcx hantiert
Aensiet ghenade en cracht
| |
[pagina 320]
| |
Princelicke Coninck, sendt dijnen geest eenpaer
Op dat ick v dancbaer, blijue in alder tijt
En dat elck bekenne, wt mijnen wandel claer
Ga naar margenoot+ Dat ick in dy voorwaer, en ghy in my ooc zijt
Uerseghelt dit belijt
In my door dijnen gheest
Op dat ick onbeureest
In mijnder siele meest
Met ruste in dit foreest
Ga naar margenoot+ Uoleynde mijnen loop
Ga naar margenoot+ O wel die tuwer feest
Ga naar margenoot+ Gheselt wort inden hoop.
Ureest den Heere. |
|