Veelderhande gheestelicke liedekens

[p. 252]

C Een ander.

ICk moet een Liedeken singhen
Die liefde doet ontspringhen
Ick en can my niet bedwinghen
Uoort so moet ickt bringhen
Uan mijn alderliefste lief
Die voor my ghelijck een dief
De doot ghesmaect heeft en groot grief
Wanneer ick dat door zijn woort besief
Uruecht in mijn herte verhief.

Want hy heeft door zijn steruen
My dleuen doen verweruen
So dat ick niet en sal verderuen
Maer Gods rijcke beeruen
Door zijn dierbaer roode bloet
Dwelck hy door zijn groot oodtmoet
Wt storte ghelijck een vloet
Waer mede hy te nieten doet
De macht van al thelsche ghebroet.

Als ick voort vant gheschreuen
Dat Christus die is dleuen
Hem heeft ouerghegheuen
Uoor ons sondich sneuen
Om dat wy door zijn liefde groot
Ons leuen van duechden bloot
Soude brenghen ter doot
So dede ick met arbeyt groot
Tsondich leuen wederstoot.

Ende ick ghinck begrauen
De sonde die ons maect slauen
Op dat God my mochte lauen
Met gheestelicke ghauen
Terstont schanck hy met blijde aenschijn
My synen gheest vol vruechden fijn
Die my dede blijde zijn
Waer dore ick vreese gheen ghepijn
Doot, weerelt, vleesch, noch helsch fenijn.

[p. 253]

 

Ick en can niet verhalen

 

Wt spreken met eenighe talen

 

Hoe dat Gods vierich doorstralen

 

Wech neemt allen druck en qualen

 

Door der vierigher liefden brant

 

Die te bouen gaet alle verstant

 

Ongrijpelick ist want

 

Ick en wiste noyt datmen vant

 

Sulcke liefde en vruecht playsant.

 

 

 

Hoe en soude ick niet beminnen

 

Met herte en met sinnen

 

Die my dees vruecht doet winnen

 

Ende verlicht van binnen

 

Al ist dat lijden my verstaert

 

En dat de weerelt my beswaert

 

Mijn herte dies niet en truert

 

Gods liefde my bemuert

 

Ick dancke hem diet al labuert.