Veelderhande gheestelicke liedekens

[p. 226]

C Na de wijse. Een ridder ende een meysken ionck, op een &c.

IOannes roept betert v tot alder stont
En wilt v boosheyt ouerdencken
Bidt om ghenade sy wert v gheiont
God salse v minnelicken schencken.

God en begheert de doot der sondaren niet
Maer dat sy haer bekeeren
Doet penitencie, en van sonden vliet
Aenroept hem, tis een ghenadich Heere.

Noch spreect die Heere tot sondaers confoort
Want hy een Heere is vol ghenaden
Coemt tot my alle die daer light in sonden versmoort
Coemt tot my, ick wil v ontladen.

Dat hemelsche gheselschap is meer verblijt
Dus en wilt v niet bedroeuen
Als den sondaer zijn boosheyt belijt
Dan van veel die geen berou en hoeuen.

Belijden wy ons sonden naer schrifts vermaen
En als wy ons tot beteringhe gheuen
God is ghetrou so Ioannes doet verstaen
Dat hy ons de sonden wilt vergheuen.

Al hadde God totten sondaere gheseyt
Ghy moet inder hellen versincken
Laet hy zijn quaet, en doet gherechticheyt
Al zijn voorleden sonden en wil hy niet gedincken

So verre als ghy Dooste van Dweste siet
So Dauid ons wilt vermonden
So en ghedenct hy die boosheyt niet
Maer so verre laet God van ons de sonden.

Also hooghe als ghy den hemel schout
Gheresen bouen der eerden
Laet God zijn goetheyt die op hem betrout
Alle die Gods woort aenueerden.

Want ghelijck een vader ontfangt zijn kint
So en laet ons God gheen weesen
Also ontfermhertich is hy ghesint

[p. 227]

 

Ouer alle die hem vreesen.

 

 

 

God is lancmoedich dies seker zijt

 

En hy en wil de sondaers niet verrasschen

 

Tot zijn beteringhe laet hy hen den tijt

 

Hy denct wy zijn maer stof ende asschen.

 

 

 

Lieue broeders het is nv den tijt

 

Wilt v tot alle gherechticheyt gheuen

 

Schuyt bedroch, twist, haet en nijt

 

Wildy met God eewich leuen.

 

 

 

Doet vruchten der penitencien nv

 

Ende en wilt niet beyen tot morghen

 

Den tijt ende vre segghe ick v

 

Is voor v lieden verborghen.

 

 

 

Maer die God hooueerdelick versmaen

 

Hier in dit sterffelick leuen

 

Sullen als dreck en slijck vergaen

 

Als God zijn oordeel sal gheuen.

 

 

 

Want sulcke sullen deruen moeten

 

En Gods blijschap niet aenschouwen

 

Met den duyuel inder hellen wroeten

 

En blijuen daer met rouwen.

 

 

 

Maer dat noyt ooghe en heeft ghesien

 

Noch herte en can ghedencken

 

Heeft God bereyt die hem ontsien

 

Als hy ons zijn rijcke sal schencken.

 

 

 

Want die gerechtige in svaders rijck

 

Sullen blincken als die sonne

 

En louen daer den Heere eewelijck

 

Die doot, duyuel, helle heeft verwonnen.